F-Zero GX

Maak snelheid op het rechte stuk. Hang in de haarspeldbocht en gooi het stuur om op het juiste moment om twee rivalen te snel af te zijn. Manoeuvreer over de turbotegel, terwijl je ternauwernood de smeulende carrosserie van een minder fortuinlijke collega ontwijkt. Geef gas en laat je motor brullen terwijl je de looping induikt. Werp een snelle blik op de kilometerteller: 2000 km/u. Dat kan alleen maar F-Zero zijn.

Met F-Zero GX dient zich luid brullend een nieuwe generatie aan in de populaire F-Zero-reeks van Nintendo, die werd geboren op de Super Nintendo en groot is geworden op de Nintendo 64 en Game Boy Advance. Fans van de eerdere versies zullen snel bekend zijn met de besturing en race-tactieken van F-Zero GX, snelheidsminnende beginners zullen binnen de kortste tijd als experts over de achtbaanachtige circuits suizen; en iedereen zal perplex staan van de snelheid van dit schitterende racewonder voor de Nintendo GameCube.

F-Zero GX bevat heel veel spelvarianten. Multi-race Grand Prix, Time Attacks, een multiplayer-stand waarin je met zijn vieren tegen elkaar kunt racen, plus een supervette nieuwe spelvariant voor één persoon: de Story Mode, waarin je in de schoenen stapt van de aloude F-Zero held Captain Falcon om een reeks 'race-missies' te ondernemen. Maar welke spelvariant je ook kiest, F-Zero GX draait altijd om de snelheid van de futuristische zweefracers. Een snelheid die je realiteitsbesef zo tart dat je na elke race de vliegjes van je gezicht wilt vegen. Met de A-knop ga je steeds maar sneller, totdat er elke seconde een kwart kilometer van het circuit onder je door schiet. Er moet natuurlijk ook worden gestuurd. De L-knop en de R-knop, waarmee je extra zijwaarts kunt gaan hangen, zullen zich daarbij als je beste maatjes bewijzen. Met snelheden van 1000 km/u is de kleinste beweging al genoeg om de scherpe bochten en haarspelden van F-Zero GX door te schieten of langs een rivaal te scheren, of om veilig terug op het circuit te landen na van een schans te zijn gesprongen. En dan zijn er natuurlijk nog de herstelzones, de lichtpaarse stroken op het circuit waarop je de energiemeter in de hoek van het scherm kunt opladen. Dit balkje ziet er onschuldig uit, maar staat voor je turbovermogen. Als je op de Y-knop drukt, schiet je met een duizelingwekkende snelheid die je kunt zien èn horen naar de horizon. Terwijl je teller op bijna 2000 km/u staat, haal je concurrenten in waarvan je niet eens had gemerkt dat ze er waren en voordat je met je ogen kunt knipperen ben je alweer drie bochten verder. Maar pas op: je turbometer is tegelijkertijd ook je energiemeter: als hij tot nul is teruggelopen, is je race voorbij.

De startopstelling met 30 racevoertuigen in F-Zero GX is werkelijk indrukwekkend. Ieder heeft zijn eigen unieke ontwerp, prestaties en een eigen coureur die zo uit een stripboek lijkt te zijn gestapt. Je persoonlijke favoriet heb je zo gevonden: misschien wel de supersnelle, kwetsbare en gestroomlijnde White Cat, die bestuurd wordt door de elegante Jody Sumner, of die zware bullebak van een Stingray met brombeer Samurai Goroh aan het stuur. Je kunt de verhouding tussen snelheid en acceleratievermogen zelf instellen, waardoor een grote hoeveelheid subtiele strategische elementen in het spel wordt gebracht. Met het ongelooflijke aantal van 29 andere racers die het circuit met je delen, is het gevoel dat je echt aan het racen bent, nog nooit zo sterk geweest. Je baant je al botsend en beukend een weg door de meute, terwijl de rillingen over je rug lopen vanwege de druk van die opdringerige voertuigen achter je. Gelukkig kun je de andere racers van het circuit afduwen, waarbij de vonken tijdens de botsing van de felgekleurde carrosserie spatten. De wetenschap dat je vriend een kilometerslange val naar de aarde maakt die heel, heel ver onder je is, geeft je een extra goed gevoel: die is voorgoed uit de race.

Maar de ware pracht van F-Zero GX zit 'm in de 20 circuits. De oude bekende F-Zero racestek Mute City is weer van de partij, met neonreclames van sushi-restaurantjes en elektronicazaken, die als zwevende spoken boven de kronkelende bochten van het circuit hangen. Op het Lightning-circuit wordt het gevoel van gevaar op de gevaarlijk uitziende hangende wegen versterkt door de onheilspellende lucht, die continu verlicht wordt door paarse bliksemschichten. De metalen constructies in Port Town worden verlicht door wit vuur, en Green Plant bestaat uit waanzinnige, doorzichtige lussen in het circuit, die door een dichtbegroeid bos slingeren waar de verblindende zon zich maar af en toe laat zien. Als je verder in het spel komt, worden de circuits smaller, de loopings en kurkentrekkers steeds misselijkmakender, de sprongen steeds hoger en het landen steeds moeilijker. Nou ja, met 2000 km/u is alles natuurlijk moeilijk. Maar spring niet meteen de lucht in om victorie te kraaien als je eens een keer een ronde hebt afgelegd zonder ook maar één keer van de vangrail af te stuiteren.

Bij al dit fraais hoort ook nog eens de revolutionaire koppeling met de arcadeversie van F-Zero: F-Zero AC. In F-Zero GX kun je racevoertuigen aanpassen met onderdelen die je met je overwinningen hebt verdiend. Maar om alle 8000 mogelijke voertuigcombinaties tot je beschikking te krijgen, zul je ook onderdelen uit F-Zero AC moeten downloaden. Nog beter is de mogelijkheid om de door jou in elkaar gesleutelde racer naar F-Zero AC te uploaden, zodat je er in de arcadeversie mee kunt racen. De nieuwe piloten en onderdelen kun je dan weer downloaden naar F-Zero GX. Echt een nieuwe dimensie op het gebied van gaming.

Misschien dat deze superheftige visie op het racen van de toekomst ooit nog eens werkelijkheid wordt. Maar tot die tijd is de onwerkelijke snelheid van F-Zero GX voor ons echt meer dan genoeg. Alsjeblieft!