Allereerst moest ik de energie die we hadden onttrokken aan de spoken, analyseren. Precies zoals ik al had verwacht, was hun energie substantieel anders dan die van de spoken uit de Schaduwvallei.

Ik kon dan ook geen andere conclusie trekken dan dat er veel verschillende soorten spookenergie zijn. In sommige gevallen manifesteert die energie zich in grote moleculen die dicht tegen elkaar aan zitten. In andere gevallen zijn het kleinere moleculen, maar zijn ze nog altijd nauw verbonden met elkaar. In weer andere gevallen is die verbintenis erg losjes.

Na deze ontdekking moest ik nog steeds bedenken hoe ik Gooigi kon verbeteren… Hoewel goo is ontstaan uit de energie van spoken uit de Schaduwvallei, verschillen de eigenschappen van goo flink van die van de spoken zelf. Helaas is het daarom onmogelijk om Gooigi dezelfde eigenschappen te geven als spoken, zoals het zomaar verdwijnen of door muren heen gaan.

Maar wellicht bood Gooigi's unieke vloeibaarheid uitkomst… En toen had ik het! Dankzij zijn moleculaire structuur zou hij zich door nauwe ruimtes, zoals roosters en hekken, moeten kunnen bewegen zonder zijn menselijke vorm te verliezen! Dit kon weleens de verbetering zijn waarnaar ik op zoek was, en daarmee een van mijn beste uitvindingen ooit!

Net als alle andere uitermate succesvolle en briljante wetenschappers zat ik niet bij de pakken neer, maar zette mijn onderzoek voort! Ik deed de ene na de andere proef totdat ik ineens een doorbraak had! De uiteindelijke formule was een mengsel dat Gooigi zijn vorm laat behouden, maar dat hem vloeibaar kan maken wanneer het nodig is. Een perfect evenwicht!

Ik aarzelde geen seconde en paste mijn ontdekking meteen toe op Gooigi. Precies zoals ik verwachtte, was Gooigi in staat om met gemak door tralies heen te glippen of zich door nauwe buizen te bewegen! Hehehe! Dankzij mijn wetenschappelijke toewijding heb ik een nieuwe kracht kunnen creëren, speciaal voor Gooigi!