De originele vorm van Nintendo 3DS Guide: Louvre is dus sinds april dit jaar te huur in het museum, en nu verkrijgbaar als betaalde downloadbare software. Zijn er nog functies toegevoegd?
We konden aan deze verkoopbare versie enkele dingen toevoegen die uit de museumversie waren verwijderd. We hadden veel verschillende functies voor de originele audiotour gemaakt, maar omdat museumbezoekers het apparaat maar een paar uur gebruiken, vonden we de hoeveelheid informatie wat te veel voor zo’n korte tijd.
Toen we dat tijdens de ontwikkeling ontdekten, hebben we onze koers aangepast en het alleen een gidsprogramma voor gebruik op locatie van gemaakt. Daarom zitten er in de verkoopversie meer functies dan in de versie die in het Louvre wordt gebruikt.
Inderdaad. In de nieuwe downloadbare versie zitten diverse functies, het programma kan bijvoorbeeld automatisch een tour voor je samenstellen, of dienstdoen als een fotolijstje met klok die willekeurig foto’s van de tentoonstellingen en kunstwerken toont. Je hebt nu ook de mogelijkheid om de informatie van elke tentoonstelling automatisch af te laten spelen, en kunt elke tentoonstelling kiezen en bekijken. Dus als opzichzelfstaand product kun je er veel plezier aan beleven.
Anders gezegd, je hebt niets eruit gehaald.
Precies. Wanneer je deze software meeneemt naar het museum, kun je ook de locatiedetectiefuncties gebruiken die we in het Louvre hebben opgezet. We hebben ook alle dingen voor kinderen erin gestopt, zoals een tour met quizvragen. Mensen in een rolstoel kunnen de gids gebruiken voor een route met liften. Je kunt je dagenlang vermaken in het Louvre! (lacht)
Het is heel leuk om naar de gids te luisteren en van alles te leren, je wilt steeds meer te weten komen.
Inderdaad. De oorspronkelijke uitleg in de audiotour was in het Frans, dus hebben de teksten ook een beetje die Franse flair.
Precies.
Het begint bijvoorbeeld met “Luister goed. Probeer terwijl je loopt het ritme van mijn voetstappen te volgen.” Dan hoor je het geluid van voetstappen die door de gang lopen, en als je daarmee gelijke tred houdt, arriveer je precies op het moment dat de voetstappen stoppen. Natuurlijk lopen mensen op verschillende snelheden, maar er werd ons gezegd, “Jullie moeten dat deel niet eruit halen.” (lacht)
Aha, dus dat deel was van groot belang.
Bij de vertaling naar de Japanse versie is gestreefd naar een zo nauwkeurig en getrouw mogelijke weergave van de originele, academische beschrijvingen, dus klinken sommige delen een beetje onnatuurlijk. We wilden sommige van deze vertalingen eigenlijk wel aanpassen zodat ze in het Japans wat beter te begrijpen waren, maar toen zeiden ze, “Je kunt die teksten niet zomaar even veranderen!” Dus hebben we hun vertalingen in stand gehouden. (lacht)
Aha.
Omdat de uitlegteksten wetenschappelijk van aard waren, hadden we eigenlijk specialisten op dat gebied erbij moeten betrekken, zodat die de veranderingen konden controleren. Maar voor de downloadversie die we in Japan verkopen kregen we toestemming om sommige Japanse uitlegteksten te veranderen die alleen in de downloadversie voorkomen.
Hoe heb je trouwens de standbeelden in 3D gescand voor de 3D-foto’s?
Er bestaan verschillende soorten scanners. Het is het gemakkelijkst om met de nieuwste soort handscanner de beelden te scannen. Voor de grotere beelden gebruikten we een ladder om ze van bovenaf te scannen. Vervolgens vulden we het oppervlaktes van de 3D-modellen om ze precies op de originelen te laten lijken. De 3D-ontwerpers moesten met foto’s van de werkelijke standbeelden de 3D-modellen precies hetzelfde maken.
Maar er waren vast ook werken die zich niet zo makkelijk laten fotograferen. Dingen die je niet mocht verplaatsen, of niet uit hun glazen vitrine mocht halen…
Dat is waar. Als we een foto van een object in een vitrine wilden maken, moest deze eerst geopend worden. Maar daar komt nogal wat bij kijken, de vochtigheid in zo’n vitrine wordt bijvoorbeeld geregeld om de werken te beschermen.
En je wilt liever niet per ongeluk iets kapot maken.
Dat geldt natuurlijk ook voor de grotere beelden – er mogen geen ongelukken gebeuren. In zulke gevallen scanden we een replica op ware grootte, om vervolgens op basis van het echte werk de details toe te voegen.
Aha, ik begrijp het.
Omdat we gebruik maakten van de 3D-modellen, zouden we ze ook kunnen laten bewegen. We zouden bijvoorbeeld een krijger met zijn zwaard kunnen laten zwaaien.
Wat? Kan hij met zijn zwaard zwaaien?
Nee, dat kun je in deze software niet doen. Ik wilde dat wel graag, maar om begrijpelijke redenen zeiden ze nee. (lacht)
(lacht)
We zouden bijvoorbeeld de Nikè van Samothrake met haar vleugels kunnen laten slaan. De mogelijkheden zijn er, maar we hebben ook de toestemming van het Louvre nodig…
Als je dat soort dingen gaat doen, wordt het een soort Hollywood-film.
Het lijkt me geweldig eens aan dat soort bewegingen te werken.
Dat is je nieuwe ambitie! (lacht)
O, ik heb zo veel ambities. Er zijn ook veel theorieën over de ontbrekende armen van de Venus van Milo23, toch? Ik zei, “Laten we die allemaal gaan maken,” maar kreeg als antwoord, “Nee, want we hebben geen definitief bewijs van hoe de armen waren.” Ik wilde het echt zo maken dat je met een druk op de knop de armen kon laten verschijnen.23. Venus van Milo: Een standbeeld van een vrouw dat is gemaakt in het oude Griekenland. Er zijn vele theorieën over haar ontbrekende armen. Een wijdverspreide mythe zegt dat ze een appel vasthield, en een reconstructie daarvan is alom bekend geworden. Andere theorieën suggereren dat ze een kroon, schild of spiegel vasthield.
“Je hebt deze theorie, en deze, en deze ook nog.” (lacht)
Er zijn veel van dat soort dingen, en ik had er graag wat leuks mee gedaan. Maar het was een beetje balanceren tussen het beschermen van het culturele erfgoed versus dingen doen in de naam van entertainment, en uiteindelijk stemde het Louvre niet met mijn plannen in. Toch hoop ik dat we nog eens iets in die stijl kunnen maken, dat is mijn volgende ambitie. Ik wil de interesse van bezoekers aanwakkeren.
Ik zou alles wat je daarnet noemde wel eens willen zien.
Toch? Ik zou willen dat de krijger zijn ogen op me richt als ik in zijn buurt kom. Ik zou hem graag zien bewegen. Nou ja, nu we de gegevens hebben, kunnen we doen wat we willen.
Eh nee, dat kan dus niet! (lacht)
Ik maakte maar een grapje! (lacht)
© 2024 Nintendo.
