Ik heb Kawai-san van alles gevraagd over hoe Street View van de grond is gekomen en over de huidige stand van zaken rond de dienst. Maar al in een behoorlijk vroeg stadium van het Wii U-project besteedden we aandacht aan de dienst en de aantrekkingskracht ervan. Op eigen kracht zou het ons niet lukken, dus we piekerden over verschillende benaderingen. Suzuki-san, eigenlijk zou jij dit moeten vertellen.
Oké. Voor zover ik weet, begon het allemaal met een demo die we op de E320 van 2011 aan een kleine groep mensen lieten zien. De demo toonde een weergave van een echte auto die op het televisiescherm over straat reed, maar je kon tegelijkertijd de Wii U GamePad gebruiken om de auto van alle kanten – volledig in 360 graden – te bekijken.20. E3 (Electronic Entertainment Expo): een videogamebeurs die doorgaans word gehouden in Los Angeles.
Dat was het prototype van Wii U Panorama View21.21. Wii U Panorama View: meeslepende simulatiesoftware waarin gebruikers de Wii U GamePad kunnen gebruiken om iets van alle kanten, in 360 graden, te bekijken, alsof ze er zelf staan. De software staat gepland voor een release in de lente van 2013. Er staat ook een demorelease op stapel: deze demoversie zal verkrijgbaar zijn via de Nintendo eShop en zal gebruikers in staat stellen om verschillende scènes te ervaren.
Inderdaad. De structuur en de manier waarop we het hebben gemaakt lijken veel op Google Street View, dus ik begrijp helemaal wat Kawai-san eerder zei over hoe moeilijk het is om de fotografie goed te verzorgen.
Dus de plekken die een uitdaging vormden, kwamen aardig overeen (lacht)!
Ja (lacht)! Maar Wii U Panorama View is gebaseerd op videobeelden, dus we concentreerden ons op het aspect van een gesimuleerde ervaring van situaties die je normaalgesproken niet snel zou meemaken. Inmiddels zijn we van plan om het in verschillende vormen uit te brengen, bijvoorbeeld 360-gradenbeelden van Carnaval do Rio de Janeiro22 of van vogels die door de lucht vliegen, maar we vroegen ons af of we die dingen zelf moesten blijven filmen. Zo kwamen we op het idee om samen met Google een nieuw alternatief voor video te ontwikkelen. Google had immers al ervaring met Street View.22. Carnaval do Rio de Janeiro: het grootste carnaval ter wereld dat ieder jaar plaatsvindt in Rio de Janeiro.
Als je in korte tijd iets wilt maken wat je nooit eerder hebt gezien, is het ideaal om te kunnen profiteren van de kracht van getalenteerde mensen. Je kunt iets veel beter maken als je samenwerkt met professionals op dat terrein.
Destijds waren we juist bezig met iets wat kon fungeren als een technologisch fundament, dus zeiden we, samen met Ohashi-san van teamLab: “Laten we alle afbeeldingen op een kubus plaatsen en ze op die manier bekijken.” Vervolgens begonnen we experimenten te doen met een prototype.
teamLab is een groep professionals die veel meer over webtechnologie weten dan wij, dus vroegen we ze al in een vroeg stadium om mee te werken aan het bouwen van een systeem voor de Wii U dat gebruikmaakte van webtechnologie.
Precies. We hadden voor dit project al met Nintendo samengewerkt en dat leidde ertoe dat ik betrokken raakte bij dit project.
Hoe werd er gereageerd op het prototype dat je had gemaakt?
Toen we het voor het eerst op de tv lieten zien, waren de reacties dezelfde als wat we zagen tijdens onze introducties.
Echt iedereen heeft dezelfde indruk. Natuurlijk heeft ook de veelomvattendheid van het Street View-materiaal bijgedragen aan dat gevoel van verrassing, maar als je het op een groot tv-scherm ziet, treedt er een uniek gevoel op dat anders is dan wanneer je het op een pc, smartphone of tablet bekijkt. Dat geldt ook voor de technici die het zien. Die zeggen dan: “Wauw!”
Toen je naar Amerika kwam om het te presenteren, reageerde het personeel van Google op precies dezelfde manier. Suzuki-san bleef twee dagen. De mensen die het op de eerste dag zagen, zeiden: “Dat is fantastisch!” Hun enthousiasme verspreidde zich over het hele bedrijf, dus op de tweede dag was de vergaderzaal zo vol dat je er niet meer in kon!
Dat klopt. Er kwamen zoveel mensen dat de ruimte vol raakte.
Weet je, het is alom bekend dat de technische teams van Google niet van vergaderingen houden. Ze willen alles eigenlijk in hun eigen tempo doen, dus zelfs als er een vergadering is, komt er niemand opdagen!
(lacht.)
Maar die ene keer kwamen ze massaal naar binnen stromen! Dat was zo’n opmerkelijke gebeurtenis dat een van de managers zei dat het de eerste keer was dat zijn hele team in één ruimte bijeenkwam!
Die demo zal wel een behoorlijke indruk hebben gemaakt.
Alle aanwezigen waren ontzettend enthousiast. Het was meteen al zo’n geweldige combinatie dat men zich afvroeg of Maps en Street View niet al vanaf het begin zo hadden moeten zijn!
Ik liet iedereen langskomen om het te bekijken en uit te proberen, en meteen daarna kreeg ik allerlei adviezen, zo van: “Je zou dit moeten doen”, of: “Je zou dat moeten doen.” (Lacht.)
Ik denk dat het zo’n goede indruk heeft gemaakt omdat iedereen zich voor de eerste keer realiseerde dat er nog nooit een apparaat had bestaan dat was opgebouwd zoals de Wii U. Tot op dat moment had Google verschillende methodes bedacht om goede foto’s te kunnen gebruiken, maar daarbij ging men ervan uit dat het zou worden weergegeven op traditionele apparaten, dus iedereen realiseerde zich voor de eerste keer dat het beter kon als je het apparaat waarop je het weergaf zou optimaliseren.
Zo is het helemaal. Ik was geschokt.
Helaas komt de ervaring die je hebt als je de Wii U GamePad met eigen handen rond beweegt in combinatie met een groot, meeslepend scherm, niet helemaal over als je het via het internet probeert uit te leggen. Je wordt er pas echt door bevangen als je het met eigen ogen ziet. Dan denk je: “Wauw! Hiermee kan ik echt overal heen!”
De eerste keer dat je het ziet is echt een meeslepende ervaring. Plotseling raak je verdwaald!
(lachen.)
Ja, inderdaad! Ik dacht altijd dat Street View een middel was om niet meer te verdwalen! Maar hiervan ga je zeggen: “Hiermee is verdwalen leuk!” (Lacht.)
Ik snap wat je bedoelt (lacht)! Je krijgt sterk het gevoel dat je verdwaalt en doelloos rondwandelt in een nieuwe stad die je nog nooit hebt gezien.
Nog even over het begin van het ontwikkelproces. Toen de programma’s nog niet volledig aan elkaar gekoppeld waren, testte ik het geheel en kwam ik toevallig terecht op een plek die ik nog nooit had gezien! Ik had iets van: “Waar ben ik? Het lijkt een beetje op Amerika!” Dat is op een vreemde manier erg grappig.
Met andere woorden, je kunt het aan een kaart koppelen en heen en weer schakelen tussen de twee schermen, maar als je die opstelling ook maar iets wijzigt, kan dat een compleet nieuw spel opleveren.
Ja. Soms is het leuk om gewoon te beginnen door een geheime plek aan te wijzen en dan te raden waar dat is.
Tot nu toe had je alleen toegang tot Street View via een kaart. Je keek er in je eentje naar en daarom stond je daar niet zo bij stil. Maar zoals net werd gezegd, wordt het iets compleet anders en nieuws door kleine wijzigingen door te voeren.
Dat klopt. Tot nu toe ging het doorgaans zo: je keek naar een kaart, sleepte een pegman23 ergens naartoe en dan keek je ernaar via Street View. Dat was de enige manier waarop je het gebruikte.23. Pegman: een paspopachtig pictogram in Google Maps dat gebruikers naar een plek op de kaart slepen om Street View te starten.
Een andere nieuwe en leuke ervaring met Street View die zou kunnen optreden, is als je een plaats invoert in het zoekveld en het resultaat compleet anders is dan je verwacht!
Volgens mij zou dat zelfs bij jou tot nieuwe ontdekkingen kunnen leiden, Kawai-san.
Ja. Ik denk dat wijzelf nog lang niet alles van Street View hebben gezien.
De grootste verzameling omgevingsfoto’s en -gegevens ter wereld zou zomaar een schat aan materiaal kunnen blijken voor fantastische entertainmentervaringen!
© 2024 Nintendo.
