Bonus 2: het nooit vertelde verhaal

Nakago:

En ik heb vandaag nog iets dat nog interessant is. Dit is de eerste kerkerplattegrond die ooit voor Zelda werd gemaakt.

Iwata Asks
Tezuka:

Het was de bedoeling dat wel heel veel kerkers gingen maken met kamers van elk één vierkantje groot, om ze als een legpuzzel in elkaar te passen.

Iwata:

Om zoveel mogelijk kerkers binnen het beperkte geheugen te krijgen, paste je ze in elkaar als legpuzzels.

Nakago:

Precies. Tezuka zei “Het is me gelukt!” en gaf me dit. Op basis hiervan maakte ik de data, maar omdat Tezuka een vergissing had begaan, had ik hier slechts de helft van het beschikbare geheugen voor nodig. Ik zei, “Tezuka, dit is maar de helft. Waar is de andere helft gebleven?” en hij ging van, “Wat?! Oeps, ik heb het verknald…” Maar Miyamoto zei dat het zo prima was.

Tezuka:

(lacht)

Nakago:

Dus hebben we de helft van het geheugen die over was gebruikt om de Second Quest20 te maken. 20Second Quest: een tweede, moeilijker avontuur dat na het voltooien van The Legend of Zelda beschikbaar kwam. Als je de Second Quest speelt, verschijnt een zwaard in de handen van Link in het select-scherm.

Iwata:

Huh? Even wachten, hoor. Dus als Tezuka het niet had verknald, was er geen Second Quest geweest?

Nakago:

Precies, zo is het.

Iwata Asks
Iwata:

Waaat?! (lacht)

Everyone:

(lacht)

Tezuka:

Mogen we dit wel onthullen? (lacht)

Nakago:

Maar het is de waarheid! (lacht) En dit is de originele plattegrond voor de Second Quest.

Iwata:

Dus dit is de Second Quest die voortkwam uit Tezuka’s vergissing…

Tezuka:

(alsof hij het zich opeens herinnert) O ja, dat is ook zo…

Iwata:

Was het Miyamoto die voorstelde hiervan een tweede zoektocht te maken?

Tezuka:

Volgens mij wel.

Nakago:

Ja, hij was het.

Tezuka:

Hij vertelde ons gelukkig niet dat we het spel opnieuw moesten maken.

Nakago:

Hij zei dat het precies goed was zo.

Aonuma:

Precies goed?

Nakago:

Hij speelde het, en het voelde precies goed.

Iwata:

Pfiew! Zo maak je dus van een probleem een kans! (lacht)

Nakago:

Er is trouwens nog iets wat ik tijdens de vorige “Iwata vraagt” vergat te zeggen.

Iwata:

Ga je weer een oud document tevoorschijn toveren? (lacht)

Nakago:

Ja! Het is voor Super Mario, maar…

Iwata:

Goed, vanaf nu is dit “Iwata vergat te vragen: New Super Mario Bros. Wii.” (lacht)

Nakago:

Toen ik voor het eerst het basisconcept voor Super Mario onder ogen kreeg, waren er vijf werelden.

Iwata:

Er zijn nu acht werelden, maar in het begin waren het er dus maar vijf?

Nakago:

Miyamoto noteerde ze op een A4-papier en zei, “Dit heb ik in gedachten.” Hij had de kaders van de vijf werelden opgetekend. Ik zei, “dat is goed,” en toen zei hij “Eigenlijk is er nog iets anders waar ik je over wil spreken…” Er zat nog een andere helft aan het papier. Hij vouwde het open, en toen verschenen de andere drie werelden.

Iwata:

Met andere woorden, hij gebruikte een stuk papier van A3-formaat.

Nakago:

Dat klopt. Een A3-papier dat doormidden was gevouwen. Hij liet me de vijf werelden op één helft zien, zodat ik zou instemmen, en toen…

Iwata:

Toen liet hij er nog een paar zien.

Aonuma:

Ook een manier om je instemming te krijgen! (lacht)

Nakago:

Dit is het betreffende papier. Hier staat “onderwater 2 + a”. Dat betekent “onderwater 2,” die was gepland voor 3-2, plus nog iets erbij. Met andere woorden, het idee was om de onderwaterwereld van World 3-2 over te zetten naar World 7-2, zonder de geografische vormen te wijzigen, maar met een groter aantal vijanden. Maar uiteindelijk kwam er geen “onderwater 2,” en dus werd 7-2 “onderwater 1 (2-2) + a.”

Iwata Asks
Iwata:

Dus het aantal werelden nam wel toe, maar omdat je hetzelfde materiaal gebruikte, leverde dit geen grote problemen op.

Tezuka:

Wat hij van ons verlangde was niet onredelijk. Zijn voorstel was een haalbare zaak.

Nakago:

Hij had helemaal uitgedokterd hoe hij mij zover kon krijgen om ermee in te stemmen. (lacht) Ik vergat dit al eens te noemen, dus wilde ik het nu absoluut even kwijt.

Iwata:

Het verbaast me dat Super Mario vanaf het begin al zo grondig was uitgewerkt.

Tezuka:

Gisteren heeft Miyamoto dit ook voor het eerst in lange tijd gezien.

Iwata:

Hoe reageerde hij?

Tezuka:

Hij was verbijsterd.

Everyone:

(lacht)

Nakago:

Toen ik hem vertelde over zijn list met de vijf werelden, zei hij, “Ja, dat deed ik expres.”

Tezuka:

En hij zei zelfs, “dat soort trucs gebruik ik wel vaker.”

Nakago:

Hij is in 25 jaar niets veranderd!

Aonuma:

Met dit papier, en de plattegrond van Zelda die we daarnet zagen, had je meteen al aan het begin een helder en compleet overzicht van de spellen die je ging maken. Alleen al het zien van deze dingen maakt me blij dat ik vandaag ben gekomen.

Nakago:

Het maakt een groot verschil of je wel of geen compleet beeld voor ogen hebt.

Aonuma:

Helder als glas! O, dat zegt Miyamoto altijd.

Tezuka:

Volgens mij bedoel je: “glashelder.”

Aonuma:

Inderdaad. Dat zegt hij altijd. Miyamoto houdt ervan als de dingen glashelder zijn. En hij is helemaal verzot op situaties waarin hij “aha” kan zeggen. Hij beveelt ons hem over te halen om “aha” te zeggen.

Iwata Asks
Iwata:

Hij wil het van anderen horen, en hij wil het zelf zeggen.

Tezuka:

Ja. Ik denk dat hij zich dat onlangs is gaan realiseren. Dat hij in situaties geplaatst wil worden waarin hij dat kan zeggen.

Aonuma:

Hij zegt graag “aha.”

Iwata:

Hij leeft ervoor.

Nakago:

Aha...

Iedereen:

(lacht)

Iwata:

Het is niet vreemd dat zo iemand Zelda heeft gemaakt.

Aonuma:

Nee, dat kan geen toeval zijn.

Iwata:

Ik bedoel, als je Zelda speelt kom je ook op plaatsen waar je graag “aha” wilt zeggen.

Aonuma:

Ik ben het er helemaal mee eens. Aha.

Iedereen:

(lacht)