4. Anders dan de typische RPG-soundtrack

Takahashi-san, wil jij ons iets vertellen over je oorspronkelijke concept van hoe de soundtrack van Xenoblade Chronicles eruit moest komen te zien?

Ik wilde me niet beperken tot een bepaald genre of instrument. Er zijn natuurlijk verschillende mogelijke routes die je kunt nemen: je zou je bijvoorbeeld enkel kunnen beperken tot akoestische instrumenten. Maar ik denk dat dit een bepaald monotoon gevoel onvermijdelijk maakt. Daarom wilde ik een breed scala aan instrumenten gebruiken voor deze titel en leek het me ook in orde om klassieke strijkinstrumenten te mengen met meer elektrische geluiden. Tomori-san is immers van oorsprong gitarist.

Dat is waar (lacht)!

Omdat het een RPG is, zullen er altijd typische, RPG-achtige gevechtsscènes in voorkomen. Maar eigenlijk wilde ik muziek en instrumenten zo gebruiken dat ze tot op een zekere hoogte tegen dat type sfeer indruisten.

Dus je wilde instrumenten gebruiken die elk hun eigen individuele stijl hadden, om op die manier een gevarieerdere soundtrack te maken?

Precies.

Aan het begin zei Takahashi-san tegen ons dat hij niet wilde dat we het zouden laten klinken als een zogenaamde typische RPG.

Juist. Maar dat levert wel een flinke uitdaging op, nietwaar?

Maar op andere momenten zei hij juist: ‘Doe het op de normale manier...’

...Hè? Vond je het niet vrij tegenstrijdig, toen je dat hoorde?

Zoals je je kunt voorstellen, zei ik inderdaad: ‘...Hè?!’ (Lacht.)

Nou, dat kwam doordat ik wilde breken met het geluid dat je normaalgesproken zou verwachten van een RPG. Ik weet dat dit opschepperig klinkt, maar uiteindelijk denk ik dat de eindresultaten die ik kreeg, goed waren. Elk nummer waar de verschillende teamleden aan gewerkt hadden, had zijn eigen individuele eigenschappen. Maar als je ze allemaal na elkaar hoorde, denk ik toch dat je niet zou kunnen uitmaken welk nummer door welke persoon was gemaakt.

Aha, dus ze sluiten allemaal naadloos op elkaar aan.

Ja, volgens mij gaan ze naadloos op in de spelwereld. En bovendien is de muziek erg veelzijdig.

Ik luisterde ook naar alle stukken die Kiyota-san en Ace+ hadden gecomponeerd en ik vond ze echt fantastisch. Ik had alle e-mailuitwisselingen gezien waarin ze zaken tot in het kleinste detail hadden aangepast en bewerkt, en ik weet dat ze het erg zwaar hebben gehad om alle extra eisen te verwerken die hen werden opgelegd. Ik was enorm onder de indruk van wat ze hadden bereikt.

Dus je kon zien dat ze veel moeilijkheden hadden overwonnen om de verschillende nummers te maken.

Inderdaad. Zes individuen hebben hun eigen passie gevolgd, en zijn in staat geweest om boven deze verschillen uit te stijgen en collectief de muziek te maken voor één enkel spel. Dit zorgt ervoor dat de soundtrack als geheel erg fijn is om naar te luisteren.

Heb je daar nog iets aan toe te voegen, Mitsuda-san?

Ik was verantwoordelijk voor het nummer dat je hoort tijdens de epiloog. De muziek die de anderen creëerden voert dit epische verhaal naar zijn slot, dus ik had echt moeite met het schrijven van dit stuk, omdat ik wist dat ik alles bijeen moest brengen en die band met de andere muziek moest zien te behouden.

Ja, je wist dat iedereen er enorm veel energie in had gestoken.

Ik was me er erg bewust van hoe hard iedereen had gewerkt en ik kon die gigantische spanning voelen. Ik wist dat ik al die inspanning niet verloren mocht laten gaan. En met dat in gedachten werkte ik aan de muziek voor de epiloog.

En Takahashi-san had gezegd dat Mi-chan de enige persoon was die hij kon belasten met het schrijven van het afsluitende nummer (lacht)!

Dat maakte het ook zo’n zware klus (lacht)! Ik zat tussen Taka-san en de muziek die de anderen hadden gemaakt in. Dat maakte het een behoorlijk pijnlijke positie, maar uiteindelijk heb ik dat stuk met veel plezier gecreëerd. Ik vind dat het eindresultaat slaagt in zijn rol om het epische verhaal van een fantastisch slot te voorzien, en ik hoop echt dat mensen de tijd nemen om er goed naar te luisteren.

Kiyota-san, zou jij, gezien jouw betrokkenheid in de muzikale kant van zaken, iets specifieks willen aanraden?

Ik geloof dat dit wel eens de eerste keer zou kunnen zijn dat iemand zo’n grote verscheidenheid aan verschillende soorten muziek heeft verzameld, elk ontsprongen aan een andere kijk op de wereld, en ze allemaal heeft samengebracht in één samenhangend geheel. Daarom denk ik dat je allerlei verschillende werelden zult kunnen ervaren, zelfs door alleen maar naar de muziek te luisteren.

Volgens mij heb je helemaal gelijk. Deze grote groep mensen heeft de krachten gebundeld om iets te produceren dat bolstaat van de afwisseling, maar er alsnog in slaagt om naadloos op elkaar aan te sluiten. Ik denk dat we dit te danken hebben aan de bewerking en aanpassingen van Takahashi-san.

Dus het komt compleet met CHiCO’s huilgarantie (lacht)!

(lachen.)

En jij dan, Tomori-san?

Ik zou eigenlijk alleen kunnen beamen wat de anderen al zeiden. We kregen de opdracht om muziek te maken die verder ging dan de typische RPG-soundtrack en aanvankelijk was het echt een kwestie van vallen en opstaan.

Het moet erg lastig zijn om ergens aan te werken, zonder een model te hebben dat je kunt volgen.

Dat is precies wat ik bedoel. Maar ik denk dat we uiteindelijk met iets zijn gekomen dat een heel goede samenhang vertoont en het zou voor mij fantastisch zijn als mensen het geweldig vinden klinken, ook al klinkt het misschien niet als andere RPG’s.

Je zou het leuk vinden als mensen waardering kunnen opbrengen voor de manier waarop het verschilt met andere RPG’s. Oké, dan is het nu ten slotte jouw beurt, Hiramatsu-san.

Toen ik aan de muziek begon te werken, wilde ik een idee krijgen van het plaatje waarnaar we op zoek waren, dus ik speelde het spel tijdens het ontwikkelproces. Destijds was er enkel provisorische geluidsinhoud beschikbaar, maar de diepte van de beelden maakten grote indruk op mij. Toen mij werd verteld dat je helemaal naar de klippen in de verte kon lopen, kon ik de grootschaligheid en het gevoel van ruimte in het spel gewoon voelen. Ik werd er helemaal opgewonden van.

Hoe je het ook wendt of keert, dat klinkt helemaal niet als het soort commentaar dat je van een componist zou verwachten (lacht)!

Het spijt me (lacht)! Nu kijk ik echt alleen maar uit naar het moment dat het spel af is, ik de Controller kan oppakken en die wereld – met het hart in mijn keel – kan verkennen...

Dat is het commentaar dat je van een echte gamer mag verwachten! Heel erg bedankt (lacht)! (Allen lachen.)