5. Nieuwe ervaringen met muziek
Er is nooit eerder iets geweest als dit spel, dus ik denk niet dat spelers al weten wat het is. Als zij je zouden vragen wat voor soort spel Wii Music is, hoe zou je het dan in één woord omschrijven? Totaka-san?
Eguchi-san gebruikte een uitdrukking die ik wel geschikt vond. Hij noemde het 'muzikale klei'.
Ik snap het - klei om mee te spelen, maar dan voor muziek.
Juist. Ik vond dat dit het spel perfect omschreef. En om de een of andere reden deed het mij plezier om het op die manier uitgedrukt te horen worden. Iedereen kan kleien. Het kan leuk zijn om gewoon een simpele sneeuwpop te maken, maar als je vaardiger bent met je handen, kun je misschien iets kunstzinnigers maken. De klei blijft echter klei. Op dezelfde wijze beschikt Wii Music over een grote mate van aanpasbaarheid.
Ja, ik geloof dat het erg flexibel is.
Precies. Als ik bijvoorbeeld zelfevaluatie aanzet in Wii Music, kent de software me geen score toe; dat doe ik zelf.
Je kunt jezelf alle punten geven of streng zijn op jezelf.
Inderdaad. Volgens mij is dat genoeg. Het verschilt niet zo heel veel met het spelen op een echt muziekinstrument. Het spel past zich aan, maar functies als deze moedigen spelers aan om muziek simpeler te benaderen.
Precies, je krijgt geen punten na een echt optreden. Je hebt misschien het gevoel dat je iets gepresteerd hebt en anderen zullen je misschien beoordelen, maar het is niet zo dat iemand je een score geeft en klaar.
Dat denk ik ook. En ik geloof niet dat daar iets oneerlijk aan is, dus ik heb het gevoel dat ik Wii Music aan mijn vrienden kan laten zien die muziek beschouwen als een spel dat zijn naam eer aandoet.
Hoe zit dat met jou, Morii-san?
Als ik Wii Music in slechts enkele woorden zou moeten omschrijven, zou ik zeggen dat het als een kleurplaat is. De lijnen zijn er, maar het is aan ieder individu om te bepalen hoe ze moeten worden ingekleurd.
Hm. Wada-san?
Er springt me wel een zin te binnen, maar het is wat moeilijk om te zeggen, nu er zo'n poëtische uitdrukking als 'muzikale klei' gebruikt is.
Is muzikale klei beter? (Lacht.)
Ja.
Nou, waarom probeer je het niet even?
Ik denk dat Wii Music is als muzikale blokken. Je weet wel, bouwblokken: ze zijn intuïtief, en je kunt er alles mee bouwen. Ze zijn een beetje als klei, maar de blokken zelf kunnen niet van vorm veranderen.
Klei wint (lacht).
Ja, muzikale klei is veel beter. Kunnen we niet teruggaan en dit zo bewerken dat ik als eerste mag antwoorden?
Nee, ik denk dat we het zo laten als het is.
Nou!
Ik denk dat we iedereen nu een beter idee hebben gegeven van wat Wii Music is. Iets wat me zorgen baart, is echter dat het lijkt alsof iedereen denkt dat het een partyspel is, om samen met je vrienden de beest mee uit te hangen. Ik geloof dat we nog steeds niet helemaal duidelijk hebben gemaakt hoe leuk het kan zijn om in je eentje te spelen.
Ik denk dat je daar gelijk in hebt.
Maar voor het grootste deel is het bedoeld voor één speler.
O, vind je dat echt?
Samenspelen met iemand anders geeft een soort 'live' gevoel, maar de muziek - om het maar uit te drukken met behulp van de klei die we zojuist noemden - zal relatief vormeloos blijven, gewoon iets dat bijeen wordt geraapt aan de hand van de sfeer van dat moment.
Dat kan leuk zijn, maar heeft niet veel diepgang.
Precies. Als je een nummer probeert te vormen volgens je eigen innerlijke visie, moet je er tijd in steken en heb je geweldig veel plezier.
Je blijft het maar proberen, in een poging je ultieme best te doen en als het werkt zoals je voor ogen had, heb je heel sterk het gevoel dat je iets bereikt hebt. Dat is een goed gevoel.
Ja, zo is dat.
Het is alsof het spel je naar een plek brengt waar je je goed voelt. Het kiest automatisch bepaalde geluiden terwijl je speelt. Dus zelfs als je het een beetje verprutst, denk je, wanneer je de partijen samenbrengt: 'O! Het resultaat bevalt me!'
Geven de partijen van de voltooide nummers, die Morii-san dit gevoel hebben gegeven, jullie, Wada-san en Totaka-san, het idee dat ze zeer uniek zijn voor hem, vanwege de toevoeging van dergelijke geluiden die toevallig tot stand zijn gekomen, naast zijn eigen manier van muziek maken?
Zeker.
Ik krijg het alleen maar toevallig voor elkaar (lacht)!
Totaka-san, kun jij hetzelfde muziekstuk als Morii-san bij toeval maakte ook zo spelen?
Nee, dat kan ik niet. Een van onze medewerkers doet niet anders dan ongebruikelijke opnames maken. Zijn spel houdt zich nooit aan de basisvorm van een nummer, maar het klinkt altijd goed. Ik besloot daarom hetzelfde te doen. Toen ik opzettelijk probeerde de arrangementen te maken door me compleet andere muziek voor te stellen dan het origineel, klonk het helemaal nergens naar. Het klonk niet goed; het klonk gekunsteld.
Je kon hem niet helemaal nadoen (lacht).
Het klonk niet alsof ik op een natuurlijke manier afstand had genomen van de oorspronkelijke muziek. Ik ben relatief zelfverzekerd als het om muziek gaat, maar ik besefte dat er bepaalde types muziek zijn die ik niet aan kan (lacht)!
Dat is een grappig verhaal. Het zegt wel iets over Wii Music, denk ik.
Dat lijkt me wel.
Tenslotte wil ik graag dat jullie allemaal iets zeggen tegen iedereen die gretig wacht op de lancering van het spel. Laten we nu eens bij jou beginnen, Wada-san (lacht).
Oké, eh, de eerste zijn is ook lastig (allen lachen). Even zien… We hebben het getest op iemand die niks snapt van muziek (wijst naar Morii) en zelfs hij vond het leuk (lacht), dus ik hoop dat Wii Music iedereen een kans geeft om te zien hoe leuk het is om muziek te leren kennen.
Morii-san?
Ik wilde dit graag afsluiten als ontwerper (lacht), dus…Ik zou graag zien dat iedereen aandacht schenkt aan al het werk dat we hebben besteed aan aspecten van het spel als de bewegingen van Mii-personages, de decors en de camerahoeken tijdens het muziek maken. Het is voornamelijk een muziekspel, maar we zijn echt helemaal voluit gegaan bij een aantal van die aspecten.
Oké. Totaka-san, nog enkele laatste opmerkingen over je debuut als regisseur?
O, het is mijn debuut als regisseur (lacht)! Hm… Ik heb altijd gehoopt dat dit spel zou dienen als een startpunt voor nieuwe ervaringen met muziek. Ik denk dat er een verband is tussen het plezier dat ik heb bij het spelen van dit spel en de pret die ik heb wanneer ik een echt muziekinstrument bespeel, dus ik overdrijf niet als ik zeg dat Wii Music ertoe bij zal kunnen dragen dat je een echt instrument oppakt. Ik hoop van harte dat mensen die de muziek hebben opgegeven of die denken dat ze niet het type persoon zijn dat instrumenten bespeelt, dit spel zullen spelen.Weet je nog dat je als klein kind, wanneer je een muziekinstrument zag, er op willekeurige wijze op sloeg of blies? Ik hoop dat dit spel dat verlangen opnieuw in je opwekt.
Dat vind ik een goeie. Als je iemand heel goed op een instrument ziet spelen waarmee je zelf niet kunt spelen, word je jaloers en denk je: 'Man, dat moet wel goed voelen…' Met dit spel ben je in staat om zelf iets van dat goede gevoel te ervaren.Zelfs als je iemand bent die heel goed weet om te gaan met een bepaald instrument, is de tijd beperkt en is het dus moeilijk om veel instrumenten goed te leren bespelen. Maar dankzij dit spel kun je leren hoe het voelt om op tientallen muziekinstrumenten te spelen, waarmee enorme beloningen vrijkomen voor zelfs de meest bescheiden inspanning. Volgens mij is dat het beste element van dit spel.
Dat klopt.
Ik hoop dat Wii Music meer muziek in ieders leven brengt.
Ik ook.
Mag ik nog iets anders zeggen? Ik ben helemaal vergeten om het eerder te noemen, maar dit spel heeft een drumstand. Je kunt enkele vrij serieuze drumlessen (*) volgen, waarbij je zowel je armen als je benen gebruikt op het Wii Balance Board.
O, dat is waar.
Bepaalde medewerkers en ik liepen de lessen in de juiste volgorde door en aangezien zo goed als niemand van ons ervaring had met een drumstel, hadden we er eerst grote moeite mee.
Omdat je armen en benen elk hun eigen ritme moeten houden.
Precies. Dat is echt lastig! De meeste van ons waren er zeker van dat we het nooit zouden kunnen, maar iedereen werd langzamerhand steeds beter. Uiteindelijk had bijna iedereen alle lessen voltooid!
Huh? Wil je me vertellen dat iedereen de lessen onder de knie kreeg, ook al had niemand enige oefening genoten met drummen en ontbeerde iedereen aanvankelijk de coördinatie?
Dat klopt.
Ik ben onder de indruk.
Ja, en dat is nog niet alles.
Hè?
Daarna vroeg ik me af of ze in staat zouden zijn om op een echt drumstel te spelen. En dus gingen we een echt drumstel uitproberen in de muziekopnamestudio van ons bedrijf, op de kelderverdieping van ons kantoor.
Dat meen je niet! Hoe ging dat?
Ik maakte er een video-opname van. Ik liet ze maten uitproberen met kwartnoten, achtste noten en zestiende noten. En ze konden het - op echte drums!
Echt waar? (Lacht.)
Het klinkt te mooi om waar te zijn, maar het klopt.
Ze kruisten hun armen op de juiste manier en gingen op de correcte wijze zitten. Dat is onvoorstelbaar voor beginners!
Verbazingwekkend. Misschien is Wii Music té goed (lacht)!
De drummende wereldbevolking zal als een speer de hoogte in schieten.
Hm… een grotere drummende wereldbevolking? Zou dat Nintendo's missie kunnen zijn? (Allen lachen.)