3. Het plezier van muziek maken
Als iemand je vandaag vraagt wat Wii Music is, wat zou je dan antwoorden?
Hm... Het is iets dat we gemaakt hebben met het idee om het plezier van muziek in een spel te vatten. Het is geen muziekinstrument, maar het is ook geen videogame. Het is iets compleet unieks.
Ik begrijp het.
Daarom wil ik dat iedereen het uitprobeert. Het drukt het ware plezier van muziek uit.
Het klinkt alsof je tevreden bent met hoe het spel uiteindelijk is geworden.
Dat ben ik ook. Toen ik het uiteindelijke product zag, vond ik het hoogst ongebruikelijk. Eén aantrekkelijk aspect is dat het, hoewel het geen muziekinstrument is, hetzelfde plezier biedt als het bespelen van een muziekinstrument. Iemand die geen instrumenten kan spelen, kan ervaren hoe het is om te spelen in een groep.
Ik kan niet veel bedenken waarmee dat ook kan.
Ja, als het om simpele instrumenten gaat, zijn er oudere instrumenten die makkelijk te spelen zijn, zoals de Taisho-harp of autoharp.
Of iets ongebruikelijks, zoals de Jaminator.
Precies. Dat zijn zo'n beetje de enige makkelijke instrumenten. Een hoop mensen hebben geen instrumenten leren spelen en hebben nog nooit meegemaakt hoe het is om in een groep te spelen.
Nee (lacht).
Met dat in het achterhoofd, denk ik dat we extreem vermakelijke software hebben gemaakt om mensen kennis te laten maken met muziek. Daarom zou je, ietwat overdreven, kunnen zeggen dat Wii Music een nieuw instrument is dat het tot nog toe gangbare idee van muziekinstrumenten volledig van tafel veegt. Binnen 15 minuten speel je op allerlei instrumenten.
Met andere woorden: het stelt spelers in staat om een grote verscheidenheid aan emoties te ervaren die enorm dicht in de buurt komen van het plezier dat mensen overal ter wereld kennen die instrumenten bespelen. Maar hier is veel minder inspanning voor nodig.
Ik geloof het wel. Dit is misschien niet helemaal een kloppende vergelijking, maar dankzij karaoke kunnen mensen zonder muzikale vaardigheden iets ervaren dat in de buurt komt van het pure plezier dat het hart vormt van muziek. Daarom is het overal ter wereld zo populair geworden.Wii Music heeft misschien iets gemeen met karaoke. Zoals de kick die het geeft om even buiten jezelf te treden of het gemak om er door de stijl in op te gaan. Misschien schaam je je er eerst een beetje voor, maar je zult al snel uit je dak gaan.
Daar ben ik het mee eens. Je hebt misschien geen muzikale vaardigheden of creativiteit, maar zolang je de motivatie hebt om te proberen een instrument te spelen, zul je volledig van dit spel genieten.
Dat klopt. Die motivatie en de kick om jezelf ergens op te storten zijn ook nuttig als je op een echt instrument speelt. Met welk instrument je ook wilt spelen, je moet bij de basis beginnen. En daar struikelen een hoop mensen over.
Ik wil dat die mensen die daarover gestruikeld zijn, Wii Music eens uitproberen. Het is net als met Wii Sports en Wii Fit: de beste manier om het te begrijpen is door het gewoon uit te proberen.
Als we het hebben over hoe makkelijk het is, zullen sommigen zeggen dat het mogelijk niet genoeg diepte biedt voor mensen die al een instrument kunnen spelen (lacht).
Als het muziek wordt, ongeacht hoe iemand speelt, dan vragen ze zich af waar de uitdaging is.
Als je alleen speelt, hoef je je daar geen zorgen om te maken. Ten eerste: zelfs al kan iedereen direct leren hoe hij of zij moet spelen en ook al klinkt het als muziek, hoe de speler ook speelt, dat betekent nog niet dat ieder optreden exact hetzelfde is. Je bent vrij om een eigen draai te geven aan de beschikbare nummers, maar hoeveel je ook doet, de fundamentele structuur van het liedje zal niet veranderen . Bovendien kun je maximaal zes partijen spelen per nummer.
Het is misschien moeilijk voor iemand die het niet heeft mogen ervaren, om te begrijpen wat het betekent om zijn 'eigen draai' te geven aan een nummer.
Ja, dat kan ik me voorstellen. In Wii Music zijn de melodieën en ritmes van de nummers niet vastgelegd. Er is een simpel basisritme en een melodie die is samengesteld uit simpele akkoordverlopen. Binnen dat brede raamwerk kun je doen wat je maar wilt. Als je naar eigen inzicht een ensemble speelt van zes partijen, is het alsof je zelf het nummer arrangeert. Als je iemand anders aan hetzelfde liedje zou zien werken, vraag je je waarschijnlijk af hoe die dat heeft gedaan.
Het lijkt op hoe verrassend het kan zijn, wanneer je in het Mii-wedstrijdkanaal een Mii-personage ziet dat gemaakt is op een manier die je je nooit had voorgesteld.
Precies! Iedereen kan gemakkelijk een Mii-personage maken, maar je kunt ook verder gaan en frisse, originele dingen doen. Wii Music is ook zo, maar dan voor muziek. Er zijn 50 nummers en 60 instrumenten om uit te kiezen. Je kunt zelf zes partijen spelen, je optredens opnemen, ze afspelen en opslaan. Dus als het aankomt op langdurig vermaak voor solospelers, denk ik niet dat er een reden is om je ergens zorgen over te maken.
Daar ben ik het mee eens.