1. Wii Music veranderde mijn oren
Nu Wii Music uit is, hebben we een boel om over te praten. Zo is Miyamoto-san de wereld rondgereisd om het spel te promoten en heeft het promotieteam video's gemaakt die bewijzen wat we in onze vorige sessie zeiden, namelijk dat je kunt leren drummen door de Drum Lessons van Wii Music te volgen. Ik weet zeker dat ik veel nieuwe dingen ga horen en daarom heb ik iedereen nog eens verzameld voor een nieuwe discussieronde. Kondo-san, die ging over het geluid van het spel, was vorige keer afwezig.
Inderdaad. Ik ben blij dat ik er dit keer bij kan zijn.
Je kunt er echt zo goed in worden met iets meer dan een week oefening?
Ik heb het weer eens bewezen (lacht)!
Nou en of (lacht)!
Het is ongelooflijk dat zelfs iemand die moeizaam begint, bekend kan raken met echte drums in ruwweg een week.
Dit komt waarschijnlijk doordat de basisindeling van het drumstel hetzelfde is. Bovendien worden er animaties gebruikt bij de lessen, om te tonen hoe je op de juiste manier drumt. Je leert dit met je lichaam, dus als je een echt drumstel voor je hebt, kun je meteen aan de slag.
In Wii Music bespeel je in feite een luchtdrumstel. Als je vervolgens achter een echt drumstel gaat zitten en daarmee overweg kunt, is dat werkelijk interessant.
Echte drums zijn behoorlijk luid. In eerste instantie kan dat je nogal overrompelen. Althans, dat was het voor veel van onze teamleden. Maar ze raakten er snel aan gewend, waarna ze volledig los gingen.
Ons volgende onderwerp is Miyamoto-sans reis, eind oktober, naar Europa en Amerika. Waar had je het over met de mensen daar?
Over mijn persoonlijke interesse in muziek, om één onderwerp te noemen.
Toen je studeerde zat je in een band en sindsdien is je hobby 'gitaar oefenen', toch (lacht)? Ja, ik oefen al zo'n dertig jaar (lacht)! In een band beginnen we doorgaans met covers. Op het gehoor nemen we liedjes over van bands die we bewonderen. Maar als je alleen maar imiteert, gaat dit snel vervelen, dus probeerden we onze eigen originele muziek te maken. Zodra je jezelf muzikaal kunt uitdrukken, wordt het pas echt leuk. Over dat soort zaken heb ik het dus gehad.
Ik begrijp wat je bedoelt.
Ook hebben we het over het volgende gehad. Stel je koopt een piano. Dat is een duur instrument dat je niet zomaar koopt, maar stel je doet het. Als de piano thuis wordt afgeleverd, is het eerste wat iedereen doet op de toetsen rammen. Maar een liedje spelen is behoorlijk moeilijk en dus nemen mensen uiteindelijk pianoles.
Ze kunnen geluid maken, maar geen liedje spelen.
Maar als je Wii Music koopt, kun je binnen vijf minuten in een ensemble samenspelen!
Bovendien zijn er zestig verschillende muziekinstrumenten waaruit je kunt kiezen, en er is zelfs een band om je te ondersteunen!
Daarom denk ik dat Wii Music een enorm geavanceerd muziekinstrument is, het instrument van de toekomst. In Europa en Amerika vertelde ik iedereen dat het een nieuw soort instrument is dat iedereen gemakkelijk en met plezier kan leren te bespelen.
Je was in Frankrijk, Engeland en Amerika. Waren de reacties verschillend per land?
Niet heel verschillend, maar ik merkte wel dat de muziekeducatie per land verschilt. In Japan leert iedereen blokfluit te spelen en in een koor te zingen tijdens schoolconcerten, maar in sommige landen is er bijna geen muziekles op de basisschool.
Wat denken mensen uit deze landen als ze Wii Music zien?
Veel interviewers stelden positieve vragen, bijvoorbeeld over de mogelijkheid om Wii Music op scholen te gebruiken om kinderen te interesseren in muziek. Maar toen ik door Europa reisde, merkte ik iets anders op, dat me echt verraste. Ik had het gevoel dat ik veranderd was.
Je was... veranderd?
Steeds als ik in en uit vliegtuigen stapte, taxi's pakte en rondwandelde, hoorde ik lokale muziek en voelde ik de onderlinge verschillen. Zelfs in genres waarin ik eerder geen interesse had, kon ik op een of andere manier de verschillende lagen horen. Zelfs als ik een liedje hoorde dat ik al kende, dacht ik: "Is het zó gearrangeerd?" Ik heb altijd interesse in muziek gehad, maar niet eerder merkte ik zulke details op. Ik was met stomheid geslagen, alsof mijn oren waren veranderd.
Je leerde te horen wat je eerder had gemist.
Later, toen ik in Amerika was, vroeg ik iemand van NOA (Nintendo of America) om voor mij te tolken tijdens de interviews. Toen ik hem vroeg wat hij vond van Wii Music, zei hij dat zijn draagbare muziekspeler erdoor was veranderd.
Hoe dat zo?
Hij hoorde nu de afzonderlijke lagen.
Hij had dus dezelfde ervaring als jij in Europa. Als mensen normaal naar muziek luisteren, en ik reken mezelf tot deze groep, horen we het liedje als geheel of focussen we alleen op de melodie.
Het was in elk geval erg leuk om daarover te praten.
Ik vraag me af of, wanneer je Wii Music blijft spelen, je uiteindelijk het oor van een componist ontwikkelt.
Hmm, ik vraag het me af (lacht).
Miyamoto-san verraste me toen hij me hierover vertelde. Als kind had ik les om het elektronisch orgel te leren bespelen en mijn leraar zei toen dat ik moest leren de baslijn te herkennen, zelfs als ik in mijn vrije tijd naar muziek luisterde. Later lukte het me om de verschillende geluiden van muziekinstrumenten en allerlei muziekstructuren te onderscheiden.
Het is interessant dat Miyamoto-san, na meer dan vijftig jaar niet echt opgelet te hebben, ineens hoorde wat Kondo-san zich al sinds hij kind was oefent om te horen.
Ik kreeg pas het oor van een componist nadat ik muziek ben gaan schrijven, maar ik ben het ermee eens dat het iets is wat je gaandeweg ontwikkeld. Daarom ben ik zo verbijsterd dat zo'n transformatie in een paar weken kan geschieden.
Het is ongelooflijk. Om terug te gaan naar wat mijn tolk zei, de liedjes op zijn muziekspeler zijn nu waardevoller. Zelf kan ik nu gemakkelijk het verschil aanwijzen tussen elektronisch gearrangeerde liedjes en liedjes die dat niet zijn.
Een van onze teamleden zei dat hij dergelijke vaardigheden oppikte na het maken van slechts één video.
Eén video?!
Ja. Het gaat om een drummer die nooit op iets anders had gelet dan drumpartijen. Nu kan hij plotseling de ritmegitaar en de baslijn aanwijzen.
Het is ongelooflijk dat de manier waarop iemand muziek hoort na een dag of tien kan veranderen. Misschien word je snel scherper in het luisteren naar muziek doordat je kort achter elkaar verschillende instrumenten probeert en arrangementen intensief wijzigt voor één muziekstuk.
Het is alsof je voelsprieten ontwikkelt. Bij professionele muzikanten groeien er gaandeweg echte voelsprieten, maar zelfs als je kartonnen voelsprieten opplakt, is dat waanzinnig.
Als ze dit gelezen hebben, zeggen veel Wii Music-spelers waarschijnlijk dat ze kartonnen voelsprieten hebben opgeplakt, net als Miyamoto-san!