2. Een vrouw waar je echt voor zou kunnen vallen

Sakaguchi, hoe heb je je team samengesteld?

Voor mij zijn de illustraties voor het uiterlijk van het spel en de personages extreem belangrijk. Ik overlegde met Fujisaka, die vandaag bij ons is aangeschoven. Samen werkten we aan de uitwerking van de ontwerptekeningen voor The Last Story. Het artwork van Fujisaka ligt aan de spelwereld ten grondslag.

...Goed dan, Fujisaka, het spijt me dat ik je zo lang heb laten wachten! (lacht)

Geen probleem! (lacht)

Eindelijk krijgen we de kans om een vraag te stellen aan Fujisaka. (lacht) Zou je jezelf kort willen voorstellen?

Mijn naam is Kimihiko Fujisaka. (lacht) Ik was verantwoordelijk voor de ontwerpen van personages voor The Last Story.

Je tekenwerk heeft vele fans, waaronder personeel hier bij Nintendo. Ik heb veel mensen horen spreken over hoe fraai de graphics zijn.

Hartelijk dank.

Wat voor soort verzoeken deed Sakaguchi toen je aan de graphics begon te werken?

Nou, ik weet niet zeker of je het een verzoek kunt noemen... Aan het begin hadden we alleen wat richtlijnen voor het plot. Toen vroeg Sakaguchi aan mij: ‘Wat stel je je daarbij voor?’ Dus ik kreeg veel vrijheid om de dingen op mijn eigen manier te doen.

Hoe lang kennen jullie elkaar al, trouwens?

Volgens mij zo’n drie of vier jaar.

We kennen elkaar eigenlijk nog niet zo lang. Daarom stemt het me nogal nederig om samen met Sakuguchi aan dit gesprek deel te mogen nemen.

O, kom op! (lacht)

Op welk moment raakte je bij dit project betrokken?

Ik was vanaf het allereerste begin bij dit project betrokken. Maar omdat Sakaguchi in Hawaï leeft, en omdat hij me een nogal afstandelijk figuur leek, was ik aanvankelijk een beetje bezorgd of we wel goed met elkaar zouden kunnen communiceren. Maar toen de ontwikkeling eenmaal was begonnen, verdween die angst al snel, en maakten we gestage vorderingen. Ik kreeg het gevoel dat Sakaguchi iemand was die het bereik van mijn tekeningen kon vergroten.

Je had het gevoel dat hij je potentieel uitbreidde.

Dat klopt, en daardoor maakte ik de tekeningen met nog meer plezier.

Ik ben echt een grote fan van zijn werk, vooral van zijn afbeeldingen van vrouwelijke personages. Je weet wel die afbeelding met haar in profiel... Nou, als een dergelijke vrouw werkelijk bestond, zou ik er direct voor vallen! (lacht)

(lacht) Zoiets heb ik verschillende mensen op kantoor horen zeggen: ‘Volgens mij ben ik voor haar gevallen...’

Je zou gemakkelijk voor haar kunnen vallen.

(zacht) Hmmm... Ik vraag me af...

(with conviction) Geloof me, ze is geweldig!

(lacht)

Dus, Sakaguchi, ik begreep dat je Fujisaka ontmoette via een vorige baan, en dat je daarna met hem bent gaan samenwerken.

Ja, dat klopt.

Dus als ik het goed begrijp, genoot je van het proces waarin de wereld die je voor ogen had vorm kreeg door het werk van Fujisaka?

Zeker, hoewel er ook gevallen waren waarin de spelwereld en persoonlijkheden van de personages werden aangepast om aan te sluiten op de afbeeldingen waar Fujisaka mee kwam.

O, is dat zo? Dat is nogal verrassend. Ik kreeg het idee dat Sakaguchi de hele spelwereld vanaf het begin al helder voor ogen had.

Nee, dat was niet het geval. Als ik iets zie wat me bevalt, dan stop ik het erin, ook als iemand anders het heeft bedacht. Net zoals iemand die een film of toneelstuk regisseert dingen toevoegt waar een actrice zelf mee komt. Als zo’n actrice een bepaalde unieke stijl heeft, dan wil je daar zoveel mogelijk van profiteren.

Dus als je acteurs had met een bijzonder aantrekkelijke manier van uitdrukken of acteerstijl, dan zou je het verhaal daar omheen bouwen, om hun sterke punten op de voorgrond te brengen.

Dat klopt. De beelden die hij maakt hebben echt een dergelijke aantrekkingskracht. Dus was ik zeer dankbaar om Fujisaka in het team te hebben, ik was er meer dan gelukkig mee. Het is voor een groot deel aan zijn kwaliteiten te danken dat de graphics van The Last Story zijn geworden zoals ze zijn. (keert zich naar Fujisaka) Wat is er? Weet je niet meer wat je moet zeggen na al die complimenten?

...Ik-ik word er een beetje verlegen van. (lacht)

Hoe lang werk je nu in de spellenindustrie, Fujisaka?

Dit is mijn elfde jaar. Ik heb nog niet zo’n lange carrière, vergeleken met vele anderen in de industrie.

Nou, dat zou ik niet zeggen. Je hebt behalve Sakaguchi ook met andere mensen gewerkt, toch?

Ja, dat klopt. Voordat ik aan dit project begon heb ik bij softwareontwikkelaars veel programmeerwerk gedaan, naast het ontwerpen van personages.

Dus je werk met Sakaguchi betekende een grote verschuiving in je manier van werken. Dat moet spannend zijn geweest.

Ja, dat was het. Zowel de manier van werken als de structuur van het project waren nieuw voor mij. Doordat ik zoveel nieuwe ervaringen opdeed, was ik heel opgewonden en blij om deel van dit project uit te maken.

Wat voor indruk kreeg je van Sakaguchi, tijdens het samenwerken?

Even denken... Nou, wat je ziet is wat je krijgt, volgens mij! (lacht)

(lacht)

Als je me deze uitdrukking vergeeft, zou ik zeggen dat hij me doet denken aan een vriendelijke, oudere buurjongen.

Dat is goed! Dat bevalt me wel! (lacht)

Maar als je met hem samenwerkt, voel je een zekere, echte vitaliteit. Daardoor kreeg ik nieuwe energie, en heeft hij veel uit me kunnen halen.

Sakaguchi zit vol energie waarmee hij de mensen rondom hem aansteekt. De indruk die ik krijg is die van een grote hoeveelheid energie die vrijkomt in de loop van het ontwikkelingsproces. Fujisaka, hoe was het om dat direct mee te maken?

Het gaat ononderbroken door. Als we het ene ding hadden voltooid, ging hij meteen verder met het volgende. Hij is de eerste persoon die ik ooit heb ontmoet met een dergelijke hoeveelheid energie. Ik had het gevoel dat ik in zijn kielzog werd meegesleurd, of eigenlijk dat ik moest proberen bij te blijven.

Dus dat bedoel je als je zegt dat hij veel uit je heeft kunnen halen?

Precies. Sakaguchi is geen type van veel woorden. Daarom voel je sterk de drang om hem te verrassen, om hem te laten zeggen: ‘Wauw, dat is geweldig!’ Als hij iets goed vindt, zal hij het wel zeggen. Maar als het geen indruk maakt, is hij niet zo voortkomend... (lacht)

Dan zeg ik niets, hè? (lacht)

Je weet meteen dat je weer terugmoet naar de tekentafel. (lacht)

Toch denk ik dat deze manier van werken goed heeft uitgepakt.