2. Iets wat niet eerder is gedaan
Het project ving dus aan met maar drie mensen, de ontwikkeling verliep niet bepaald gladjes en de enige instructies waren dat het lichaamsgewicht moest kunnen worden gemeten en de voeding moest kunnen worden bijgehouden.
In het begin vroeg ik hun me te laten zien wat ze hadden gemaakt, maar ik stuurde ze regelmatig terug omdat het nog niet helemaal was zoals het zou moeten zijn.
Wat had je op dat moment voor ogen voor het uiteindelijke product?
Ik had nog steeds het beeld voor me van een gezin dat tegen elkaar dingen zou zeggen als: ”Papa, je bent wel een beetje aangekomen de laatste tijd!” Ook dacht ik dat als het gezicht van degene die zichzelf weegt, in beeld zou verschijnen in de vorm van een Mii-personage, dit de hele familie zou aanmoedigen om samen van de software te genieten.
Je bedoelt het beeld van een gezin dat er plezier in heeft om over elkaars gewicht te praten.
Je zou het toch leuk vinden als je vrouw en dochter over je praten als je er niet bij bent?
Leuker dan als ze me zouden vergeten! Zelfs als ze alleen maar over mijn slechte kanten praten! (lacht)
Ik bedacht me dat zulke banden binnen het gezin ideaal zouden zijn. Ik weet dat dit nogal extreem klinkt, maar jezelf wegen is leuk en met deze benadering zijn er manieren om fit te blijven. Hoewel we wisten welke richting we op wilden, konden we het maar niet eens worden over de volgende te nemen stap en de ontwikkeling kwam zo'n beetje stil te staan, totdat een van de teamleden twee weegschalen kocht en ontdekte dat het best grappig was om je gewicht gelijkmatig over beide te verdelen. Vervolgens vroeg ik de programmeur om twee weegschalen op een computer aan te sluiten en het zo te maken dat je evenwicht op een begrijpelijke manier in cijfers op het scherm werd weergegeven. Dat was het moment waarop we besloten om het meten van je evenwicht tot een van de thema's van het product te maken. Er moesten simpelweg evenwichtsoefeningen bestaan om fit te blijven en na wat onderzoek bleek dat inderdaad het geval te zijn.
Dus na veel proberen kwam je erachter dat evenwicht het sleutelwoord was. En eigenlijk was de test met de twee weegschalen de voorloper van de Basic Balance Test in de Body Test9 die je doet als je Wii Fit voor het eerst gebruikt? 9 De Body Test is een test in Wii Fit die je zwaartepunt, BMI (Body Mass Index) en atletisch vermogen meet, en je Wii Fit-leeftijd meet op basis van je leeftijd en je oefenvaardigheden.
Eigenlijk wel, ja. Daar zijn allerlei dingen uit voortgekomen. Omdat ik het druk had met onder meer Wii Sports, vroeg ik het team op zoek te gaan naar sportleraren en wetenschappers die deskundig waren op het gebied van evenwicht, om het project te leiden. Vanaf dat moment begon ik het als een echt project te zien. Met echter één groot verschil: er waren nog steeds maar drie teamleden! (lacht) Ik weet zeker dat ze dachten: wat gaat hij nu weer voor ons verzinnen?
Ik ben van mening dat het tijdens de ontwikkeling vaak zo is dat, zelfs als je honderd redenen ertegen kunt bedenken, je nog steeds voortgang boekt als je ten minste één briljant idee hebt. Hoe verliep dit proces tijdens het maken van Wii Fit?
Er waren talloze redenen tegen het product te bedenken. Ik denk dat je dit al wel weet, maar ik ben het type dat aan het begin van iets nieuws op zoek gaat naar alle negatieve kanten. Ik vind het best leuk om te bekijken wat er slecht en wat er goed is aan hardware, omdat het wegwerken van de slechte kanten tijdens het ontwikkelingsproces bij mij aanvoelt als het oplossen van een puzzel. Al met al vond ik dit project een bijzondere uitdaging omdat het een behoorlijk aantal problemen aan de orde stelde. We hadden verschillende redenen om van het project af te zien: wat als iemand per ongeluk het zware board op zijn of haar voeten laat vallen? Wie zit erop te wachten om zich in aanwezigheid van anderen te wegen? Hoe kun je jezelf nauwkeurig wegen met je kleren aan?
Mensen worden soms onzeker wanneer ze met dergelijke tegenargumenten worden geconfronteerd. Aan de ene kant denken ze dat het onverstandig is om verder te gaan, aan de andere kant denken ze: nee, wacht, ik kan het vast wel oplossen. Ik heb je tot het einde van het project gevolgd en ik heb je geen moment zien twijfelen.
Ik zeg dit altijd, maar ik hou ervan om te werken aan dingen die anders dan anders zijn. Alles wat je bedenkt, hoe miniem ook, is een nieuw idee. Daarom ben ik dit altijd als een waardevolle uitdaging blijven beschouwen. Ook wist ik zeker dat het leuk zou kunnen zijn om jezelf te wegen.
Dus je was ervan overtuigd dat je iets boeiends kon maken omdat je plezier had in jezelf te wegen en de gegevens bij te houden.
Bovendien vond ik dit project perfect bij het familiegevoel van de Wii passen. Daarom beschouwde ik het als mijn taak om er een volwaardig product van te maken en heb ik de grootst mogelijke moeite gedaan om alle negatieve elementen ervan weg te werken. Maar juist toen de ontwikkeling op gang kwam, bleek dat de weegschaalfabrikanten met wie we hadden gesproken, niet erg in het idee waren geïnteresseerd. We besloten daarna dat we de weegschaal dan maar zelf moesten bouwen. We waren ons er echter zeer van bewust dat het gewoonweg saai zou zijn als we een gewone weegschaal zouden maken die je overal kunt kopen. Dat was het moment waarop we, na lang wikken en wegen, besloten het zo te maken dat je op vier punten kon balanceren: voor, achter, links en rechts. Deze beslissing gaf ons het idee om het ook te gebruiken als interface voor een spel. Terwijl we hier mee bezig waren, veranderde het board zodanig dat het veel meer werd dan een gewone weegschaal.
Wanneer kwam dat idee om op vier punten te balanceren precies naar voren?
Toen de planner verschillende prototypes voor ons aan het bouwen was, probeerde hij het aanvankelijk met slechts twee sensoren. Om de kosten zo ver mogelijk terug te dringen, probeerde hij een van de sensoren te verwijderen, maar dat gaf niet het gewenste effect. Op dat moment besloten we om er gewoon voor te gaan en op elk van de vier punten sensoren in te bouwen. Hoewel de kosten hierdoor stegen, dachten we dit verlies wel op te kunnen vangen door alles zelf te ontwerpen. Met twee sensoren konden we alleen het evenwicht naar links of naar rechts meten, maar met vier konden we zeer nauwkeurig het evenwicht naar links, rechts, achteren en voren meten. Het kwam ook overeen met de nauwkeurigheid van de twee weegschalen die we in het begin hadden gebruikt, dus besloten we de ontwikkeling in die richting te sturen. Tot dan toe bestond het spel uit een aantal oefeningen die op sporten waren gebaseerd, maar door deze nieuwe ontwikkeling begonnen we ons meer op evenwichtsoefeningen toe te leggen.
Wat voor tests hebben jullie met de software uitgevoerd?
We hebben tests gedaan met oefeningen op de radio. In een van de tests oefenden we op het board om te zien of de software met behulp van de evenwichtsverschillen kon nagaan of je inderdaad aan het oefenen was. Er zijn al veel dvd's met oefeningen op de markt, dus toen we probeerden te bedenken wat je met een dvd niet kon doen, stuitten we op het feit dat we konden controleren of je daadwerkelijk aan het oefenen was. Dus gingen we verder met deze tests met behulp van oefeningen op de radio10 en door het evenwicht te meten, ontdekten we dat we een aantal dingen zeer nauwkeurig konden doen. 10 Veel Japanse radiostations zenden 's ochtends programma's met oefeningsinstructies op muziek uit om opwarmoefeningen op te doen.
Of je een oefening wel of niet echt doet, vind je in Wii Fit terug in berichten van de trainers, nietwaar? Als je bijvoorbeeld in een oefening op één been staat, maar je evenwicht verliest en je voet neerzet, zeggen ze zoiets als: “ Zag ik het goed dat je je andere voet nodig had? ” (lacht) Dat lukt je niet met een dvd.
En als iemand met een ander gewicht op het board stapt, zegt hij iets van: “ Je gewicht is anders dan de vorige keer .” Je wordt in de gaten gehouden! (lacht)