3. De problemen met de vorm
En nu komen we eindelijk bij jou, Nagareda-san. Hoe reageerde je toen Sawano-san en zijn team hun prototype aan je lieten zien?
Ik dacht: waar ben ik aan begonnen? (lacht) Het was een dikke, vierkante houten plank met vier voetstukken eronder en het gebruikte twee Wii-afstandsbedieningen om draadloze signalen te versturen. Dit is het board dat op dat prototype is gebaseerd.
Dit board is 32 centimeter breed, oftewel te smal om op rond te kunnen bewegen. Ook moest er altijd een Wii-afstandsbediening mee verbonden zijn, net zoals bij de Nunchuck, dus ik dacht dat het beter zou zijn om een plek te maken voor de Wii-afstandsbediening. Ik werkte deze ideeën uit in twee nieuwe prototypes.
Het was een aantrekkelijk idee om het Wii Board met een Wii-afstandsbediening te verbinden omdat dit de productiekosten laag zou houden. Het was in dat geval namelijk niet nodig om dingen toe te voegen als een aan- en uitknop, ledverlichting en draadloze functionaliteit. Verder heeft de Wii-afstandsbediening een ingebouwde luidspreker en vonden we het wel iets hebben dat het Wii Board van onder je voeten tegen je zou praten. Om die reden bleven we het product een hele tijd in die richting ontwikkelen. Maar we hadden continu de vraag in ons achterhoofd waar we de Wii-afstandsbediening moesten laten. We wilden niet dat mensen per ongeluk op de Wii-afstandsbediening zouden gaan staan, en het was onmogelijk om de kabel zo lang te maken dat je de Wii-afstandsbediening in je hand zou kunnen houden.
Heb je er ooit aan gedacht om de Wii-afstandsbediening aan de onderkant van het Wii Board te bevestigen?
Ja natuurlijk, maar daardoor zou het Wii Board dikker worden en, erger nog, het zou onmogelijk worden om de Wii-afstandsbediening direct te gebruiken. Daarnaast wilden we het ontwerp zo eenvoudig mogelijk maken, zodat het Wii Board zo goed mogelijk bestand zou zijn tegen intensief gebruik. Om de Wii-afstandsbediening in de bodem te kunnen plaatsen zouden we op een of andere manier de constructie moeten veranderen, en daardoor zou het board te instabiel worden om tegen intensief gebruik bestand te blijven. Met vallen en opstaan maakten we allerlei soorten prototypes van het Wii Board, tot Myamoto-san ons op een dag vroeg om het Wii Board groter te maken zodat het ongeveer schouderbreed werd, aangezien de gebruikers er oefeningen op zouden doen. Toen hebben we het board 42 centimeter breed gemaakt.
De suggesties veranderden van dag tot dag, of niet soms?
Dat deden ze zeker. Ik dacht dat dit het omverkieperen van de theetafel door Miyamoto moest zijn, waar ik zoveel over gehoord had! (lacht)
(lacht)
Wij hebben zijn suggesties wel overgenomen, maar ik denk dat 'het omkieperen van de theetafel‘ extra lastig is bij zoiets als het ontwikkelen van hardware! (lacht)
Veranderingen die op het laatste moment worden doorgevoerd, zoals hier gebeurde bij de ontwikkeling van de hardware, kunnen invloed hebben op het hele proces. Het helpt waarschijnlijk ook niet dat Miyamoto-san een achtergrond heeft als industrieel ontwerper en behoorlijk veeleisend is op het gebied van het ontwerp. Het zal vast lastig voor je zijn geweest om aan al zijn verzoeken te voldoen.
We hadden al eerder een breder prototype ontwikkeld, maar toen besloten we dat het te groot was om in een huiskamer neer te zetten. Toen Miyamoto-san ons later verzocht een breder board te maken, wees hij erop dat een rechthoekig ontwerp er beter uit zou zien dan een vierkant. Dit idee bracht ons ertoe het board eerst ongeveer schouderbreed te maken en daarna kortten we de breedte van het Wii Board in tot ongeveer de lengte van een gemiddelde schoen. Zo hadden we eindelijk de vorm vastgesteld zoals die nu is. De divisie Entertainment Analysis & Development had in eerste instantie twee eisen. De eerste was dat het Wii Board dagelijkse veranderingen in iemands gewicht moest kunnen meten. Als iemand wat sap dronk en 200 gram aankwam, moest het Wii Board nauwkeurig genoeg zijn om deze verandering waar te nemen. De andere eis was dat het board het verplaatsen van evenwicht moest kunnen waarnemen. Zoals Sawano-san al eerder heeft gezegd, moest het Wii Board zestig signalen per seconde kunnen versturen om de evenwichtsverplaatsing van de gebruiker door te kunnen geven.
Nintendo test natuurlijk de hardware om er zeker van te zijn dat het niet kapot gaat als er per ongeluk iemand op gaat staan. Alle systemen, waaronder ook alle draagbare, worden op deze manier getest. Maar dit is waarschijnlijk de eerste keer dat we een stuk hardware hebben gemaakt dat vanaf het begin af aan bedoeld was om op te staan! (lacht)
(lacht)
Dat is zeker waar. Maar we moesten ook andere risico's vermijden, zoals de mogelijkheid dat iemand zich zou verwonden door van het board af te vallen, of dat het board omver zou klappen als iemand op de rand ging staan. Om het risico van vallen zo minimaal mogelijk te maken, konden we het Wii Board het best zo laag mogelijk maken. Dus bleven we aan het ontwerp sleutelen om te zien of er een extra millimeter afgehaald kon worden, zonder daardoor de stevigheid van het board op te offeren. Ook ontworpen we het board zo dat de voetstukken op de hoeken rond aflopen, waardoor het moeilijk omver kan klappen, zelfs al ga je opzettelijk op de rand staan. Aangezien het Wii Board met ongeveer 3,5 kilo bepaald niet licht is, besloten we uiteindelijk om een soort rubberrand aan alle hoeken te bevestigen, om de klap wat te verzachten in het geval dat iemand het board per ongeluk zou laten vallen.
We hebben een paar kleine verlagingen gemaakt op de bovenkant van het Wii Board, zodat spelers kunnen voelen waar hun voeten zich ongeveer bevinden en ze er niet af zullen glijden. We gingen er ook van uit dat het Wii Board op gladde vloeroppervlakken zou worden gebruikt, dus hebben we de onderkant van de voetstukken van rubber voorzien, waardoor het Wii Board zelf niet weg kan glijden. Het rubber moesten we zorgvuldig uitzoeken om er zeker van te zijn dat het niet zou smelten door vloerverwarming of andere warmtebronnen, of dat het strepen achter zou laten op de vloer.
En wat gebeurde er na alle uitvoerige controles en verzoeken om het Wii Board breder te maken? Toen werd de theetafel voor de laatste keer omvergekieperd, ook al rekende je daar helemaal niet meer op, of wel soms? (lacht)
Je hebt het zeker over jouw verzoek om draadloze functionaliteit in het Wii Board in te bouwen? Dat was echt een nachtmerrie! (lacht) De draadloze functionaliteit van de Wii-afstandsbediening was geen onafhankelijke module11, maar iets wat deel uitmaakte van het moederbord. We moesten dus vanuit het niets het draadloze element van de Wii-afstandsbediening nabouwen, om dit als module te kunnen gebruiken voor de draadloze functionaliteit van het Wii Board. 11 Een module is een onderdeel dat makkelijk kan worden veranderd of verwijderd.
Het spijt me dat ik op het allerlaatste moment zo lastig was!
(lacht)
Het zal wel moeilijk zijn geweest voor je team. Ik herinner me een hoop gepraat over hoe het board niet voor het einde van het jaar klaar kon zijn voor distributie als jullie zo'n structurele verandering moesten maken.
Ik denk dat het aanpassen van de planning het lastigste aspect van deze verandering was. Aangezien we een hardwareonderdeel gingen maken dat geheel los zou staan van de Wii-afstandsbediening, moest de module eerst door de overheid worden goedgekeurd volgens de Japanse radiowetgeving. Daarnaast moesten we erop letten dat, onafhankelijk van de plek waar de module zou worden geplaatst, de uitgezonden signalen door het geraamte van het Wii Board konden gaan, aangezien we dat van metaal hadden gemaakt om het te verstevigen. Dat moesten we dus ook testen. En aangezien dit de eerste keer was dat een andere Controller dan de Wii-afstandsbediening draadloos met het Wii-systeem zou communiceren, kostte het ons ten slotte veel moeite om uit te vinden hoe we het Wii-systeem onderscheid konden laten maken tussen de twee signalen.
Soms had je vast de neiging om iets te schreeuwen als: Iwata, jij verschrikkelijk monster!
Nou, eh… ja. (lacht een beetje) Maar – en dit zeg ik niet omdat je hier recht tegenover me zit – ik ben echt blij dat we een module hebben gemaakt voor draadloze functionaliteit. Ik weet zeker dat er in de toekomst andere accessoires voor de Wii ontwikkeld zullen worden. En zelfs al worden ze niet verbonden met de Wii-afstandsbediening, dan kunnen we de module gewoon in deze accessoires stoppen om ze draadloze functionaliteit te geven. Dit soort toekomstige projecten zullen daardoor veel makkelijker verlopen, denk ik.