4. Je eigen DS
Nu wil ik Mita-san graag een paar vragen stellen. Maar stel jezelf eerst eens voor!
Ik ben Kentaro Mita. Bij dit project verleende ik ondersteuning aan wat we het Console Features Review Team noemden. Dit was een groep die was samengesteld uit medewerkers van verschillende departementen, met als doel de functies van de DSi te bespreken. Ik gaf bijvoorbeeld voorstellen door van het ene departement aan het andere en bracht ideeën van het Research & Engineering Department naar de juiste plek. In feite zorgde ik ervoor dat alles soepel bleef draaien tussen de verschillende departementen.
Mita-san was in de weer als netwerker en rende voor iedereen uit om de informatiestroom op gang te houden en elk probleem aan te spreken, zodra het de kop opstak.
Ja. Dit is niet het soort project dat een departement in zijn eentje kan uitzingen, dus ik sprak herhaaldelijk met mensen van alle verschillende departementen, om dan weer terug te keren met de informatie die ik had verzameld. Het was een vrij verkwikkende ervaring voor me. Voorheen was ik doorgaans betrokken bij veel afgeslotener werk - dan zat ik weggestopt in mijn eentje aan programma's te krabbelen.
Hielp dit je om meer kennissen te maken binnen het bedrijf?
Dat zeker (lacht). Tot voor kort kwam ik nauwelijks buiten mijn eigen departement. Nu kan ik zonder schroom gaan en staan waar ik wil.
Omdat hij altijd weer ergens naar op weg was, was hij nooit op zijn plek als ik met hem wilde praten (lacht)!
Oh (lacht). Mita-san, jij was betrokken bij de functies die in het systeem zijn gebouwd. Wat was volgens jou het keerpunt?
Dat was absoluut op het moment dat we de Winkel-functie toevoegden, waarmee je je Nintendo DSi kunt gebruiken om software te kopen en te downloaden. Dat was een groot keerpunt.
Daar was nogal een discussie over, nietwaar? Door dit toe te voegen, kon het concept van 'Mijn DS' voor het eerst gerealiseerd worden.
Dat klopt. Het was zeker aantrekkelijk om de gebruikers in staat te stellen de interne software van het systeem later aan te vullen, maar het zou lastig worden om met de specificaties te komen die dat mogelijk zouden maken. Niemand wist zeker of we dat wel konden bereiken in die beperkte tijd. Ik bleef druk bezig met het verzamelen van de ondersteunende technische achtergrondinformatie, door te spreken met medewerkers die ervaring hadden op dat gebied en vervolgens te rapporteren wat ik te weten was gekomen. En uiteindelijk hebben we het interne geheugen uitgebreid, zodat we een tamelijk breed palet aan software konden gebruiken en de gebruikers hun DS konden personaliseren door er later hun eigen software aan toe te voegen. Ik vind dat een vrij aantrekkelijk aspect van het systeem.
Kuwahara-san, wat vond jij van de winkelfunctie?
Ik verwachtte dat er een hoop softwarepakketten - van die software die voorheen moeilijk te verkopen was - bij zou komen. Om een paar simpele voorbeelden te noemen: producten als calculators en wegenkaarten die tot nog toe niet als softwarepakketten bestonden zouden geïntroduceerd kunnen worden en er zou een nieuwe markt ontstaan.
Weinig mensen zouden naar de winkel gaan, enkele duizenden yen aan calculator- of wegenkaartsoftware uitgeven, om vervolgens de DS Card in hun systeem te doen. Maar stel je voor dat we een Zelda Calculator, een Animal Crossing Klok, wegenkaarten van verschillende grote steden of slechts de simpele spelstand van Tetris als goedkope downloads zouden aanbieden! Ik weet zeker dat er een nieuwe vraag kan worden gecreëerd.
Hopelijk kan ieders persoonlijkheid worden weerspiegeld in zijn of haar DS en zal niemand meer in staat zijn het systeem met rust te laten. Het zou geweldig zijn als het zo'n deel van hun leven zou uitmaken, dat als ze 's ochtends per ongeluk zonder DS het huis verlieten, ze zich meteen weer naar binnen zouden haasten (lacht)!
Ja, ik wil dat Mijn DS iets wordt dat iedereen altijd bij zich draagt. Je kunt te weten komen wat je vrienden hebben gedaan met hun systemen en aanbevelingen uitwisselen.
Voor het concept van Mijn DS is één functie in het bijzonder van belang: de mogelijkheid om foto's te maken en op te slaan. Je kunt ze bekijken op een scherm dat groter is dan dat van een mobiele telefoon en je kunt het op je bureau neerzetten als een fotolijstje. Ik wil dat het een apparaat is dat mensen altijd binnen handbereik hebben, bijvoorbeeld op hun bureau, in plaats van tussen hun andere spullen in een tas.
Aangezien je je eigen foto's kunt bewaren, wil je wel echt je eigen systeem hebben, in plaats van dat je het moet delen met je grote broer, om maar een voorbeeld te noemen. Ik weet zeker dat mijn kinderen dat in ieder geval wel willen (lacht).
Volgens de statistieken zijn er in Japan gemiddeld 2,8 DS-gebruikers per huishouden met een DS. Maar elk huishouden bezit gemiddeld slechts 1,8 DS-systeem. Ik hoop dat het gemiddelde aantal systemen met de komst van de DSi het gemiddelde aantal gebruikers per huishouden zal benaderen.
Ehara-san, hoe zie jij het hele concept van Mijn DS?
Ik denk ook dat de DS veel toffer wordt, nu mensen het kunnen personaliseren en ieders systeem volledig uniek zal zijn. Omdat het externe ontwerp dit keer niets drastisch doet, lijkt het alsof we de persoonlijkheid van de DS overlaten aan diens gebruikers. We verwachten dat iedereen het concept van Mijn DS ter harte zal nemen, als ze hun eigen systeem bemachtigen.
Juist. Nou, wil iedereen nog een laatste opmerking maken voordat we afsluiten?
Ik wil alleen nog zeggen dat ik niet denk dat we de Nintendo DSi hadden kunnen maken, als we ook maar één van de mensen die eraan hebben gewerkt hadden moeten missen. Inclusief diegenen die er vandaag niet bij zijn. Iedereen werkte op volle kracht, zelfs de mensen die de routine taken uitvoerden. We probeerden de DSi zo goed te maken als we konden, dus ik hoop dat iedereen er één zal kopen en er een geweldige tijd mee zal beleven!
Ik hoop dat iedereen de camera en het interne geheugen volop zal gebruiken en dat iedereen zijn of haar DS naar eigen smaak aanpast.
Ik denk dat we met de familie van DS-spelsystemen iets heel bijzonders hebben bereikt, dus ik hoop dat iedereen er nog lang en liefdevol gebruik van zal maken.
Oké, bedankt iedereen. Jullie zijn niks vergeten, toch?
Eh, dit is niet echt iets om nog even als laatste te noemen, maar de Nintendo DSi heeft een reset-knop. Deze knop functioneert ook als aan/uit-knop, maar als je erop drukt, wordt het systeem niet zomaar opnieuw opgestart. Met de software van de Nintendo DSi kun je rondmanoeuvreren, teruggaan naar het menu of een ander spel spelen, zonder telkens het systeem uit te hoeven zetten. Als spelsysteem komt het denk ik echt over als één geheel. Het is erg subtiel, maar ik hoop dat iedereen dat zal ervaren.
Nu we het toch over de subtiele aspecten van de DSi hebben: ik vind het leuk, hoe er een spelpictogram tevoorschijn komt in het menu, als je een DS Card in het systeem doet, en hoe het pictogram weer verdwijnt, als je de Card verwijdert . Als voorheen je spellen verwisselde, moest je het systeem één keer uitzetten. Bij de DSi druk je gewoon zachtjes op de aan/uit-knop om terug te keren naar het menu, en verander je de software zonder het systeem uit te zetten.
Is er nog iets dat we moeten noemen?
Nou, de functies van het systeem en de hoeveelheid bijgeleverde software zijn allebei toegenomen, en de handleiding is echt een enorm boekwerk vol informatie. Natuurlijk zou het het beste zijn als je kon spelen zonder een handleiding te raadplegen, maar de mensen die daar de leiding over hadden, hebben zich er echt in vastgebeten en er iets moois van gemaakt. Ik hoop dat iedereen de handleiding eens goed doorleest, om het maximale uit hun DSi te halen.
Oké. En jij, Kuwahara-san? Wil jij nog iets zeggen?
Ja. Mita-kun gaat trouwen.
(Allen lachen.)
Mijn gelukswensen.
De trouwerij is aanstaande zaterdag.
Ik ga even naar een fabriek in het buitenland om te kijken hoe het is gesteld met de productie van de Nintendo DSi, en voor ik het weet, stapt iedereen in het huwelijksbootje.
(Allen lachen.)
Het is maar goed dat de DSi eerst werd voltooid! Stel je voor dat het project zijn huwelijksplannen in de weg had gestaan!
Gefeliciteerd!
Is het oké om er nu een eind aan te breien? Ach, ik neem aan van wel (lacht). Nogmaals bedankt allemaal.
Jij ook bedankt!