Miyamoto-san, tot op dit punt hebben we gepraat over de nieuwe manieren van spelen die we hebben toegevoegd aan de DSi, maar er zullen vast mensen zijn die zeggen dat camera's en muziekspelers al standaard zijn in hedendaagse mobiele telefoons. Wat zou jij daarop antwoorden?
Nou, dat soort zorgen steken altijd de kop op tijdens de planningsfase. Dat was zo bij Wii Fit, en dat was nog meer het geval toen we de Nintendo DS uitbrachten.
Dat is waar. Als je iets nieuws probeert te doen, krijg je altijd met protesten te maken. Vooroordelen over functies als camera's en muziekspelers zijn verankerd geraakt vanwege bestaande producten, dus als je iets nieuws probeert uit te leggen, kan het haast onmogelijk zijn om alleen met woorden uit te drukken, waarin het zich onderscheidt van eerdere producten.
Sommigen zullen misschien zeggen dat mobiele telefoons genoeg zijn. Daarop kan ik alleen maar antwoorden: “Nee, bekijk het uiteindelijke product eens. Het is totaal anders.” We willen iets maken waar je mee kunt spelen, iets leuks, en daar wijden we ons dan aan.
Ik heb het niet enkel over camera's en muziek als 'functies'. We vragen onszelf af: maken we iets dat volledig bevredigend zal zijn om te gebruiken? Zou je dit echt willen gebruiken in de trein? Is het voor iedereen makkelijk genoeg om te gebruiken? We storten ons echt op deze vragen. Als we bijvoorbeeld moeten beslissen, hoeveel pictogrammen we in een menu plaatsen, denken we: zal dit het het makkelijkst maken voor gebruikers? We denken diep na over dit soort dingen. Maar de snelste manier om te merken hoeveel we ergens over hebben nagedacht — met betrekking tot het gemak, de bruikbaarheid en de simpele vormgeving — is door het zelf op te pakken en te gebruiken.
Zo is dat. Nintendo heeft niet de intentie om direct de concurrentie aan te gaan met bestaande producten, maar de massamedia hebben de neiging om alles voor te stellen als een strijd tussen rivaliserende bedrijven. Het lijkt alsof sommige mensen de indruk hebben dat we willen wedijveren met mobiele telefoons of de iPod, dat het niet bij ons past om camera's of muziekspelers in onze apparaten te stoppen. Ik hoop dat die mensen zullen letten op wat Nintendo kan maken, als het zich toewijdt aan het vermaken van zoveel mogelijk mensen die een DS oppakken en ik hoop dat ze er zelf ook één oppakken.
Om af te sluiten wil ik jullie allemaal nu even vragen om iets te zeggen over hoe jullie vinden dat de Nintendo DSi anders is dan andere elektronische apparaten. Laten we beginnen met Akifusa-san.
Oké. Ik wil gewoon nog eens zeggen dat DSi Sound meer is dan een muziekspeler — het laat je spelen met geluid. We hebben de muziekspeler, één van de hoofdfuncties van de DSi, echt handig ingedeeld, dus het is makkelijk om te begrijpen en te gebruiken.
Als je bijvoorbeeld naar een nummer luistert en op de Favorietenknop drukt, kun je het toevoegen aan een kant-en-klare afspeellijst. Op de gemiddelde muziekspeler moet je voor iedere afspeellijst ook zelf een naam bedenken, maar met DSi Sound zijn de namen van de afspeellijsten al bepaald. De Top 10-afspeellijst bijvoorbeeld bevat slechts tien nummers.
Het klinkt misschien alsof ik een absurd voorbeeld noem, maar aangezien ieders DSi dezelfde afspeellijsten bevat, denk ik dat veel gebruikers, als ze hun vrienden tegenkomen, aan elkaar zullen vragen: “Hé, wat staat er in jouw Top 10?”
Omdat de DSi twee schermen heeft, waarvan één touchscreen, is het makkelijker om nummers aan afspeellijsten toe te voegen dan op een computer. De ontwikkeling van DSi Sound begon oorspronkelijk met een idee van Miyamoto-san, maar als ik het voltooide product zie, heb ik het gevoel dat het een waarde heeft als muziekspeler, die veel eerdere muziekspelers niet hebben.
Dat komt doordat de DSi luidsprekers heeft met verbeterde geluidskwaliteit en volume. Natuurlijk is het niet te vergelijken met een aparte hoofdtelefoon, maar zelfs als je geen hoofdtelefoon gebruikt, kun je samen met je gezin naar muziek luisteren in de woon- of eetkamer. Je kunt er overal in huis naar luisteren, alleen in de badkamer of in je slaapkamer, zonder dat je je hoeft te bekommeren om het snoer van een hoofdtelefoon.
Dat is mogelijk omdat de luidsprekers onderdeel zijn van het mobiele spelsysteem. Het aantal plaatsen waar je je muziekspeler kunt gebruiken is drastisch toegenomen.
Laten we verdergaan… Wat heb jij te zeggen, Imaizumi-san?
Miyamoto-san noemde dit al, maar ik denk dat gebruikers zullen inzien hoeveel een DSi verschilt van een gebruikelijke digitale camera, als ze zelf echt een systeem in handen hebben. Dit is slechts mijn eigen egoïstische wens, maar ik hoop dat als de Nintendo DSi uitkomt, het invloed zal hebben op toekomstige digitale camera's.
Dat vind ik leuk (lacht)! Matsushima-san, jij hebt voornamelijk aan het menu gewerkt, dus misschien is het voor jou lastig om te praten over een verschil met conventionele elektronische apparaten. Is er een ander aspect van de Nintendo DSi waar je op zou willen wijzen?
Ja. De DSi Camera en DSi Sound verschillen in het feit dat de ene gebruikmaakt van foto's en de andere van muziek, maar ze zijn ook gelijk in die zin dat, als je er iets mee doet, je het aan anderen wilt laten zien of horen. Dat verbreedt het spelbereik. Zelfs zonder gecompliceerde instructies begin je je alle mogelijkheden op het eerste gezicht voor te stellen. Daarmee voorziet de Nintendo DSi volgens mij in een unieke manier van spelen.
Oké. Kuroume-san?
Bij de oorspronkelijke Nintendo DS zat PictoChat, om de aantrekkingskracht van het systeem zelf te vergroten.
Het was onze eerste poging om dit soort software direct in het systeem op te nemen, dus er waren nogal wat discussies over.
Precies. Als ik daar nu aan denk, hebben we PictoChat gemaakt als een stukje software voor de DS, maar lieten we het min of meer aan de gebruikers over om te bepalen hoe ze ermee wilden spelen. Dat is een beetje anders dan gebruikers proactief te voorzien van specifieke speelmogelijkheden. In dat opzicht waren we erg proactief bezig, door tal van concrete speelelementen toe te voegen aan de DSi. Daarom is het als systeem erg goed gelukt.
Daar ben ik het mee eens.
O sorry, ik vergat iets te noemen. PictoChat is geëvolueerd voor de DSi. Je kunt nu kleuren gebruiken. Zelfs als je communiceert met iemand die de oorspronkelijke DS of DS Lite gebruikt, komen je berichten in kleur aan.
Bedankt dat je dat wilde noemen (lacht). En nu is het mijn beurt.
In de afgelopen jaren hebben fabrikanten van digitale camera's met elkaar gewedijverd om de hoogste resolutie en zoomvergroting, en dat heeft geresulteerd in camera's die mooiere foto's kunnen maken dan voorheen en die foto's kunnen maken van objecten die verder van de camera af staan dan voorheen. Voor camera's is dat goed, maar niemand heeft ooit gedaan wat de DSi doet. Met 0,3 megapixel zijn de specificaties van de camera naar hedendaagse maatstaven vrij bescheiden, maar met gemak doet het een hoop dingen die zelfs de meest geavanceerde digitale camera's niet kunnen. Ik geloof niet dat er ergens ter wereld ooit een product met zoveel aantrekkingskracht is aangeboden, dat je in staat stelt om zo makkelijk en waar je maar wilt foto's te manipuleren.
Wat muziekspelers betreft heeft de nadruk doorgaans gelegen op compactere afmetingen en grotere capaciteiten, maar als je ziet wat Miyamoto-san en Akifusa-san met DSi Sound in elkaar hebben gezet, besef je dat er ook andere gebieden te verkennen waren. Als je erover nadenkt, zou je kunnen zeggen dat Nintendo haar prestaties in de wereld van videogames heeft toegepast in een andere wereld. Met andere woorden: het is kenmerkend voor Nintendo om een licht laten te schijnen op gebieden die anderen over het hoofd hebben gezien en ze aan haar klanten te presenteren op een manier die voor verrassing en vermaak zorgt. Ik denk dat we dat kenmerk van Nintendo met de DSi volop hebben laten zien.
Miyamoto-san, wil jij hier nog iets aan toevoegen?
Ja. Als mensen functioneren op de manier die jij net beschreef, dan is werken leuk. Werken in een soort van wedstrijd met anderen is niet leuk. Als je met iemand wedijvert, verdien je geen lof, behalve als je je rivaal echt verslaat. Maar in het geval van de DSi, waar je een compleet nieuwe kant op gaat, geldt: hoe meer je doet, des te beter het wordt. In mijn ogen is het de taak van een producent om zijn team die cyclus van innovatie en waardering binnen te leiden. Daarom heeft iedereen het misschien moeilijk gehad bij het maken van de DSi, maar ook plezier gehad.
Eh, ja… dat is waar!
Het… het was leuk!
(Allen lachen.)
Iedereen bedankt.
Ja, bedankt.
© 2024 Nintendo.