2. De browser met het Nintendo-gevoel

Als je de nieuwe DSi-browser met de eerdere DS-browser vergelijkt, wat is er dan veranderd en hoe?

Het gevoel. Vergeleken met de DS-browser heeft het, als je het gebruikt, meer van dat Nintendo-gevoel.

En hoe zou je dat ‘Nintendo-gevoel’ omschrijven? Dat het meteen reageert, als je op een knop drukt?

Nee, dat niet. Als ik het zo zeg, klinkt het misschien simpel, maar ik bedoel iets diepers dat niet echt te omschrijven is. Ik denk dat het het totaal is van kenmerken die niet zichtbaar zijn voor het oog, zoals hoeveel voldoening de reactie van het systeem biedt als je op een knop drukt en de snelheid als je scrollt.

Ik begrijp je volledig. Maar hoe breng je dat over op anderen? Kun je dat doen door een video te nemen van iemand die een DSi gebruikt?

Zelfs als je een video zou zien van iemand die het gebruikt, zou je misschien niet denken dat het zo snel is. Als het aankomt op wat alleen door het oog kan worden waargenomen, zoals de weergavesnelheid, leggen de specificaties het af tegen pc’s en de Wii.

Omdat de pc- en Wii-omgevingen totaal anders zijn.

(lacht)

Hm, dit is misschien niet erg overtuigend – het komt immers van één van de ontwikkelaars van de DSi – maar ik denk dat de DSi-browser makkelijker te bekijken en te gebruiken is dan andere draagbare apparaten.

Toen ik het uitprobeerde, dacht ik hetzelfde. Ik vraag me af waarom dat zo voelt.

Nou, als het browsers voor mobiele apparaten betreft, wil ik persoonlijk dat de woorden zo snel mogelijk tevoorschijn komen. De meeste andere mobiele browsers geven er echter prioriteit aan om alles zo mooi mogelijk weer te geven. Ik geef daar niet zoveel om.

De DSi-browser heeft twee standen om mee over het internet te surfen. Dat was ook zo bij de DS.

Juist. Toen ik het gebruikte, kreeg ik het gevoel dat ik het meest gebruik zou maken van de stand die de tekst zo aanpast dat het in één kolom op de schermen past en van het bovenste scherm naar het onderste loopt. Ik verzocht om het mogelijk te maken dat gebruikers de richtingsknop gebruikten om door de pagina te scrollen. Dat maakte het erg gemakkelijk in gebruik.

Shirakawa-san, op welke manier heeft het volgens jou het ‘Nintendo-gevoel’?

Als je de overzichtsstand van de DSi-browser gebruikt, toont het touchscreen een uitvergroting van een deel van het bovenste scherm. Als je wilt, kun je de inhoud van beide schermen echter omkeren. Bij de DSi wisselen de schermen niet slechts van weergave, maar

Bij de DS-browser wisselden de schermen simpelweg van inhoud. Toen we het geanimeerde element op suggestie van Shirakawa-san toevoegden, was de verbetering duidelijk genoeg om je ‘wauw!’ te laten zeggen.

Niet dat we oude browser willen afkraken, hoor.

Nee, helemaal niet.

Ik begrijp het. Het is een gevoelige zaak. Je wilt niet kritisch zijn ten opzichte van de oude browser of de ontwikkelaars ervan. Jullie hebben hier bovendien samen met hen aan gewerkt.

Ik moet even opmerken, geloof ik, dat er eerder hardwarematige beperkingen waren. De specificaties van de DSi bieden meer ruimte en zorgen dat er meer mogelijkheden kunnen worden ontdekt. Het zou heel erg oneerlijk zijn om de DSi simpelweg te vergelijken met iets dat is ontwikkeld in een omgeving zonder die extra ruimte, en er kritiek op te leveren.

Es cierto. La estructura básica que permite navegar por Internet utilizando las dos pantallas no ha cambiado en absoluto. La novedad de la Nintendo DSi es su enorme velocidad, que viene dada por las mejoras en el hardware y otras características.

Precies.

En met betrekking tot de bediening is er nog het volgende, al is het vrij subtiel: zelfs als je de stylus in een kleine hoek houdt tot het scherm, schuift het beeld op en neer of naar links of rechts, hoe je maar wilt. Het is zo subtiel dat je het niet zou merken als je er niet van gehoord had… maar toch (lacht).

En er is een nieuwe functie die niet in de vorige browser zat: als je

Volgens mij is het het totaal van al dat soort details dat zorgt voor het ‘Nintendo-gevoel’.

Hier is nog zo’n subtiel detail (lacht). Verschillende handelingen worden vertegenwoordigd door pictogrammen. We hadden een flink aantal discussies over hoe die pictogrammen eruit moesten komen te zien, want als we simpelweg pictogrammen zouden gebruiken die we kennen van pc’s, dan zouden ze onbegrijpelijk zijn voor mensen die niet bekend zijn met het internet.

Hm, dat kan kloppen.

Het standaard internetpictogram op een pc is iets als een wereldbol met een lichtstraal die eromheen draait. Iemand die er geen ervaring mee heeft, zou dat niet snappen (lacht). We hebben veel aandacht besteed aan dat soort dingen.

Juist. Trouwens, wat is volgens jullie het nut om een browser op een mobiel DS-systeem te hebben?

Hoewel er de laatste tijd misschien veel uitzonderingen zijn geweest op de regel, spelen spelsystemen in feite inhoud af die is gecreëerd door Nintendo of andere videospelmakers. Het zijn apparaten die een bepaalde ingecalculeerde inhoud afspelen. Als je echter verbinding maakt met het internet en inhoud kiest om te bekijken, weet je van tevoren nooit hoe het eruit zal zien. Volgens mij is het dat, wat de DSi uniek maakt tussen Nintendo’s producten.

Furukawa-san, wat is volgens jou, de specialist in gebruikersinterfaces, het nut om een browser toe te voegen aan de Nintendo DSi, in plaats van het te verkopen als een aparte Game Card?

Persoonlijk denk ik dat het fantastisch zou zijn als de DSi een apparaat werd dat kinderen in staat stelde om het internet voor de eerste keer te ervaren. Ik denk dat het enorm waardevol is om in staat te zijn het internet te ervaren zoals je wilt, door gebruik te maken van een mobiel systeem in plaats van een pc.

Wat vind jij, Takahashi-san?

Simpel gezegd, denk ik dat de mogelijkheid om je DSi bij je te dragen en met een druk op een knop over het internet te surfen verder bijdraagt aan het concept om de DS persoonlijker te maken. Ik hoop dat gebruikers het makkelijk zullen vinden om hun DS bij zich te houden en de DSi-browser overal op te starten.

Ten slotte wil ik nog even bij iedereen langsgaan voor een paar woorden over hoe software kan worden gedownload met de Nintendo DSi. We beginnen bij jou, Takahashi-san.

Volgens mij ligt de aantrekkingskracht van de DS in het feit dat het, hoewel het een spelsysteem is, zichzelf langzaam maar zeker uit dat hokje heeft gemanoeuvreerd. Natuurlijk blijft het een spelsysteem, maar met de komst van de Nintendo DSi denk ik dat de DS zich verder zal ontwikkelen als een verzameling van verschillende gebruiksmogelijkheden. In het bijzonder is de waarde toegenomen van het feit dat ieder individu in staat is om rond te lopen met zijn of haar eigen persoonlijke DS, nu men er software mee kan downloaden. Het ideaal is dat iedere persoon zijn eigen DS steeds meer aanpast op zijn persoonlijke smaak.

Shirakawa-san?

Hm. Omdat de Nintendo DSi intern geheugen heeft, laat het gebruikers kiezen uit een scala aan downloadbare software, die voorheen niet paste binnen de categorie videospellen. Ik geloof dat het fantastisch zou zijn als dat de kansen vergroot voor alle mensen overal ter wereld — niet alleen mensen die voor videospelbedrijven werken — om hun eigen ideeën uit te brengen.

Oké. Furukawa-san?

Aangezien er extra software kan worden geïnstalleerd op de Nintendo DSi, denk ik dat het een spelsysteem is waar mensen zich alleen mee kunnen vermaken, of in groepen. Beginnend met mobiele telefoons zijn er tal van mobiele apparaten wereldwijd die software kunnen downloaden, maar de Nintendo DSi is het enige apparaat dat gebruikers in staat stelt om samen in groepen plezier te hebben. Ik zou het geweldig vinden als dat soort vermaak zich zou blijven verspreiden, met de Nintendo DSi als middelpunt.

Iemand anders omschreef de Nintendo DSi als het ultieme feestmiddel en ik denk dat jouw omschrijving daar heel erg op lijkt. Bedankt voor jullie tijd vandaag.

Bedankt.