6. Iedereen vindt het leuk om 3D-foto's te maken
Dit is een simpele vraag, maar met de Nintendo 3DS kun je niet alleen spellen spelen die er speciaal voor gemaakt zijn, toch?
Nee. Hij is compatibel met software voor eerdere Nintendo DS-systemen. De nieuwe Game Cards zijn specifiek voor de Nintendo 3DS ontwikkeld, maar of ze 3D bevatten hangt af van de maker. Net als de mate waarin het touchscreen wordt gebruikt ook wordt bepaald door de ontwikkelaar.
Ah, ik begrijp het.
Als we alle spelontwikkelaars zouden vragen om van nu af aan alleen nog maar 3D-spellen op Game Cards te maken, die alleen met de Nintendo 3DS werken, zouden we het ze erg moeilijk maken. Het leek ons beter voor ontwikkelaars – en voor spelers – als ze konden doen wat ze wilden, afhankelijk van de software.
Met dat in gedachten is de 3D-schuifknop, waarmee je de intensiteit van het 3D-effect kunt instellen, een belangrijke uitvinding.
Ja, dat klopt.
Met de 3D-schuifknop worden verschillende problemen met 3D opgelost. Toen het idee werd geopperd, maakte een van de programmeurs er een prototype van, met dezelfde vorm als de normale volumeknop. Het werkte goed, dus we hebben het in het product verwerkt.
Toen ik het probeerde, leek het erg logisch. Zoals Miyamoto al zei, het invoeren van cijfers zou niet hebben gewerkt.
Het moet werken als een volumeschuifknop.
Ik begrijp het volledig. Als je de instellingen van een digitale camera wilt wijzigen om een foto op een bepaalde manier te nemen, doe je dat normaal gesproken met cijfers. Dat werkt niet erg lekker.
Ik begrijp wat je bedoelt. Als je inzoomt, bijvoorbeeld, is het makkelijker om de lens vast te pakken en te draaien, dan om op een knop te drukken om de lens naar binnen of buiten te laten bewegen.
Zonder analoge invoer voor directe analoge resultaten, kun je niets erg precies instellen. En het openen van een nieuw scherm om aanpassingen te maken is ook niet erg zinvol.
Precies. De manier waarop je het doet moet goed zijn.
De Nintendo 3DS heeft twee camera's naast elkaar om 3D-foto's te maken. Het leek ons een goed idee om dat toe te voegen.
Dat maakt het wel duurder, vermoed ik.
Ja. En duurder dan alleen de kosten van een extra camera.
O?
De camera’s in de Nintendo 3DS zijn klein en hebben geen bijzonder hoge resolutie in vergelijking met een gewone digitale camera. Je kunt dus denken dat het niet veel zou kosten om een extra camera toe te voegen. Maar er is een groot verschil tussen één camera en twee. Dat komt omdat de optische assen in exact dezelfde richting moeten wijzen als je een 3D-foto wilt maken. Als je het vergelijkt met een enkele camera, is de vereiste precisie van een compleet ander niveau.
O, ik begrijp het.
Als de assen van de twee camera's niet in dezelfde richting wijzen, kun je er geen 3D-foto's mee nemen. De mensen die verantwoordelijk waren voor de fabricage moeten dit als de grootste uitdaging tijdens de massaproductie hebben gezien.
Als de as van een van de camera's ook maar een beetje afwijkt, wijken de foto's ook af.
Ik betwijfel of gebruikers in de gaten hebben hoe hard jullie hieraan hebben gewerkt (lacht).
Ik denk het niet (lacht)!
Is er iemand geweest die zich afvroeg of een 3D-camera wel echt nodig was?
(lacht.)
Ik vraag dat omdat ik het waarschijnlijk niet zou doen. Als eigenaar van een klein bedrijf denk ik al snel, 'Ik weet dat het leuk is, maar is het de kosten en hoofdbrekens echt waard?' Ik bedoel zeker niet dat het idee van 3D-foto's niet aantrekkelijk is.
Denk je dat het de kosten en hoofdbrekens niet waard is?
Eens kijken. Ik denk dat als iemand me zou dwingen een keuze te maken, ik er mogelijk zo over zou denken. Maakte u zich daar geen zorgen over, meneer Iwata?
Nee, dat deed ik niet. Ik had er vanaf het begin een goed gevoel over. En naarmate de ontwikkeling vorderde, wist ik steeds beter waarom we een 3D-camera maakten. De stijgende kosten en problemen bij de massaproductie hebben geen effect gehad op mijn besluit.
En de reden was dat...
Heel simpel, dat mensen het hartstikke leuk vinden om 3D-foto's te nemen (lacht). Iedereen vindt het leuk om 3D-foto's te maken en te laten zien.
Ah...
Tot nu toe was het zo dat als je 3D-foto's maakte, je die op niet veel manieren kon laten zien. Maar als iedereen in het bezit is van een apparaat waarmee je ze kunt maken en aan elkaar kunt tonen, verandert dat de waarde.
Er bestaan digitale camera's waarmee je 3D-foto's kunt maken, maar als het een standaardfunctionaliteit wordt op een spelsysteem dat iedereen heeft, denk ik dat mensen op een heel andere manier met 3D-foto's om zullen gaan. Ik denk ook dat de aantrekkingskracht veel groter is als het een extra functionaliteit is op een spelsysteem.
Nu je het zo uitlegt begrijp ik het.
Miyamoto, kun je je hand even uitsteken?
Oké. —KLIK!
(Laat de foto aan Itoi zien.) Zo ziet het eruit.
Wauw, hij steekt uit!
(lacht.)
O, dat vind ik leuk...
Dat vind je leuk, hè (lacht)?
Ja, dat is leuk!
(lacht.)
Meer dan tien jaar geleden maakte ik een reisje met het bedrijf. Iemand bestelde camera's waarmee panoramafoto's gemaakt konden worden. We lieten ze bedrukken en overhandigden ze aan iedereen. Verrassend veel mensen hebben hem nog steeds (lacht). Ze bewaren hem voor als ze evenementen bezoeken met hun kinderen, zoals dinosaurustentoonstellingen.
Ja (lacht).
Wellicht wordt dit de eerste keer dat zoiets snel en wereldwijd populair wordt.
Ja. Net zoals fotografie veranderde toen mobiele telefoons en camera's samenkwamen, wordt het interessant om te zien wat er gebeurt als heel veel apparaten die 3D-foto's kunnen maken over de wereld worden verspreid.
Hoe meer ik erover hoor, hoe leuker ik het vind dat hij van een 3D-camera is voorzien.
(lacht.)
Iwata wil in de toekomst ook 3D-video toevoegen (lacht)!
Het lijkt me leuk als we met toekomstige updates de mogelijkheid bieden om video-opnames te maken.
Als je 3D-foto's en -video's schiet, loop je dan niet tegen een opslaglimiet aan?
In deze sleuf past een SD-kaart.
O, een SD-kaart! Van twee gigabyte of zo?
Hij wordt geleverd met een kaart van twee gigabyte, maar je kunt er bijvoorbeeld ook een kaart van 32 gigabyte insteken.
Ah, oké. Dus je kunt er zoveel maken als je wilt.
Ja. Lange video's, eindeloos veel foto's, het past allemaal.
Dus je kunt hem meenemen op vakantie en heel veel 3D-foto's nemen?
Ja. Ik denk dat je een vakantie prachtig kunt vastleggen met 3D-foto's.
En als je 3D-foto's neemt van voedsel, ziet het er extra lekker uit!
Dat kan ik me voorstellen. Je kunt het ook voor je werk gebruiken. Ik kan me zo voorstellen dat 3D-registraties van pas kunnen komen op bouwplaatsen.
Dat lijkt me wel.
Ja. Wauw. Nu ik er zo over nadenk, heeft Nintendo altijd veel met camera's gedaan. Zoals de Game Boy Camera en Game Boy Printer20 voor de Game Boy pocket.21 20De Game Boy Camera en Game Boy Printer waren accessoires die in 1998 voor het Game Boy-systeem werden uitgebracht. 21Game Boy pocket: een draagbaar spelsysteem dat in Japan op 21 juli 1996, en in Europa in 1997 werd uitgebracht. Het was een kleinere, lichtere versie van het Game Boy-systeem.
O, ja (lacht)!
In die tijd was nog niemand op het idee gekomen om camera's te gebruiken als speelgoed.
Ja, ik denk dat deze camera's een goed idee zijn!
(lacht.)
Hoe zal ik het zeggen... Of het nu gaat om 3D-foto's of de 3D-schuifknop, er is een enorm verschil tussen het lezen van een beschrijving waarin staat dat iets 'loskomt van het scherm', en het daadwerkelijk met iets spelen en zien dat het loskomt van het scherm.
Zo is het precies.
Je vindt het veel leuker.
Ja. Als de eigenaar van een klein bedrijf begrijp ik het helemaal. Jongens, die camera's moeten jullie echt gebruiken!
(lacht.)