1. Waarom ‘cats’ kleiner is in het logo
Vandaag ga ik het met Miyamoto-san en Konno-san hebben over Nintendogs + Cats . Ik heb met Konno-san over dit spel gesproken tijdens een live sessie van ‘Iwata vraagt’ op Nintendo World 20111. Maar omdat sommige mensen het evenement in de Makuhari Messe niet hebben kunnen bijwonen en het internetverslag niet hebben kunnen bekijken – en omdat ik het er ook graag met Miyamoto-san over wil hebben – heb ik jullie beiden vandaag hier uitgenodigd. Bedankt voor jullie komst. 1 Nintendo World 2011 Nintendo 3DS Demo: een driedaags evenement dat begon op 8 januari 2011 en plaatsvond in de Makuhari Messe. Iedere dag stapten ontwikkelaars het podium op om software voor het Nintendo 3DS-systeem te presenteren en op de laatste dag hielden de heren Iwata en Konno een presentatie over Nintendogs + Cats.
Bedankt voor de uitnodiging.
Sinds Nintendogs2 zes jaar geleden uitkwam voor het Nintendo DS-systeem, hebben veel mensen gevraagd: “Hierna komt er een deel met katten, nietwaar?” En: “Waarom is er geen Nintendogs 2 uitgebracht?” Jullie hebben nadien nooit een vervolg op Nintendogs of een spel met andere dieren gemaakt. Waarom niet? 2 Nintendogs is een spel waarin spelers met puppy’s kunnen spelen. Het werd in april 2005 in Japan uitgebracht voor het Nintendo DS-systeem.
Toen Nintendogs af was, vroegen we ons af hoe het spel zou zijn als er katten in zaten, en we probeerden het uit door de hond in het spel te vervangen door een kat.
Dat klopt. Maar we hielden het simpelweg bij het uiterlijk, dus de kat kwispelde met zijn staart (lacht)! (Iwata lacht.)
Er waren vergelijkbare ideeën voor dieren als paarden en dolfijnen. Sommige mensen zeiden dat een spel met paarden vast goed zou verkopen in Europa.
Dus jullie overwogen het, probeerden het uit en spraken erover. Maar het mocht simpelweg niet zo zijn: jullie slaagden er niet in om dat sleutelelement te vinden dat nodig was om het als een product aan te merken.
Precies. We hebben zelfs overwogen om het uit te brengen voor het Wii-systeem. Maar dat systeem had geen microfoon, dus je zou niet met je hond kunnen praten.
O! Dus als de Wii-afstandsbediening een microfoon had gehad, was er misschien een Wii-versie van Nintendogs geweest?
Ja. Misschien waren we er dan mee doorgegaan.
Maar er is een afstand tussen de Wii-afstandsbediening en de televisie, dus het had misschien niet gevoeld alsof je echt je hond aaide.
Juist. We besloten om elk goed idee dat zich mogelijk zou aandoen te overwegen, maar uiteindelijk is daar niets uitgekomen.
En om eerlijk te zijn, had ik destijds geen zin om een vervolg op Nintendogs te maken.
Ik vraag me af of het lot voortkomt uit motivatie. De motivatie voor het maken van de eerste Nintendogs kwam toen je voor het eerst een hond nam. Maar ook al kon je je een spel voorstellen met andere dieren, je had geen zin om het te maken.
Inderdaad. Ik vond honden destijds speciaal. Bovendien vond ik het niet bij Nintendo passen om de honden op te laten volgen door katten.
Nee. We hebben daar vaak over gepraat. Als we dingen doen die makkelijk te voorspellen zijn, kunnen we de mensen niet verrassen.
Precies.
Ik vond dat we met Nintendogs iets nieuws hadden gedaan, iets wat eerdere simulatiespellen met huisdieren nog niet boden, en het leek me geweldig als andere ontwikkelaars met allerlei soortgelijke producten zouden komen. Trouwens, ik had toen nog geen kat (lacht).
Juist.
Maar toen zei Miyamoto-san dat hij een kat had genomen (de link verwijst naar een Engelstalig artikel) en kon je zien dat iedereen, die geïnteresseerd is in Nintendo, verwachtte dat er vervolgens een spel met de titel Nintencats zou verschijnen.
Net toen we ons afvroegen wat we moesten doen met de volgende Nintendogs, nam Miyamoto-san een kat en begon hij ons allemaal te vertellen hoe interessant het is als een hond en een kat samenleven (lacht).
Miyamoto-san, eerst had je een hond, toen een kat en uiteindelijk had je ze allebei tegelijk. Observeerde je hoe ze met elkaar omgingen en wat de verschillen tussen de twee dieren waren?
Ja, dat heb ik gedaan. Ik had veel gehoord over hoe katten waren en het leek me moeilijk om er een te hebben, maar gelukkig kon mijn hond goed opschieten met de nieuwe aanwinst. Misschien zag hij de kat als zijn eigen kind.
De oudere hond behandelde het nieuwe katje als zijn eigen kind.
Precies. Gelukkig maar. Mijn kat was heel erg klein, dus misschien zag mijn kat hem als een ouder, en ze konden meteen goed met elkaar overweg.
Ik heb gehoord dat honden en katten in sommige gezinnen goed met elkaar kunnen opschieten en in andere gezinnen juist niet.
Ja. Soms negeren ze elkaar zelfs. Als ik zie hoe goed mijn twee huisdieren met elkaar omgaan, levert dat allerlei fraaie beelden op. Soms zie ik mijn hond bijvoorbeeld heen en weer jagen, terwijl de kat erachteraan trippelt. Of hun silhouetten versmelten met elkaar in het licht van de ondergaande zon. Het deed me denken aan De Ongelofelijke Reis3, een Disney-film die ik als kind had gezien. Het gaat over twee honden en een kat die op reis gaan om hun baasjes te vinden, nadat die zijn vertrokken en de dieren hebben achtergelaten bij een vriend. Het was behoorlijk ontroerend (lacht). 3 De Ongelofelijke Reis is een film uit 1963 die is gebaseerd op een populair Canadees boek. In 1993 werd een remake uitgebracht onder dezelfde titel.
Dat geloof ik best (lacht).
Ik bedacht me hoe fijn het zou zijn als je in een spel kunt zien hoe goed een hond en een kat met elkaar kunnen opschieten.
Maar wat zou er gebeurd zijn, als je kat het niet zo goed had kunnen vinden met je hond?
Ik neem aan dat ik het spel dan puur op basis van mijn verbeelding zou hebben gemaakt. Of het spel zou helemaal niet zijn verschenen.
Dus dan was het waarschijnlijk anders afgelopen.
Ja. Het leek me simpelweg niet bij Nintendo te passen om een spel te maken met de titel Nintencats, maar overal ter wereld zijn mensen dol op katten, dus ik wilde op de een of andere manier een spel met katten maken. Maar toen ik daadwerkelijk een kat nam, kwam ik erachter dat je met katten gewoon niet zoveel spelwaardige dingen kunt doen als met honden. Ik kwam tot de conclusie dat het leuker zou zijn om te laten zien hoe honden en katten met elkaar om kunnen gaan.
Had je al voor jezelf besloten welke richting dit nieuwe spel zou inslaan, voordat je dit idee met Konno-san besprak?
Ja. Daarom zei ik dat ik er absoluut een Nintendogs-spel van wilde maken.
Met honden als belangrijkste element.
Precies. Ik wilde dat je in het spel een hond had en dat er vervolgens om de een of andere reden een kat bij zou komen. Als je het spel start en naar de winkel gaat, wilde ik niet dat het spel zou vragen: “Wil je een hond of een kat?”
Ik snap het.
Dit titel Nintendogs + Cats vloeide daar simpelweg uit voort.
Ja.
Het moest ‘+ cats’ worden, alsof ze op de tweede plaats kwamen.
Ik wilde het zo maken dat de kat opeens tevoorschijn kwam, om je leven met je hond te verrijken.
Maar er waren enkele grote kattenliefhebbers onder het ontwikkelpersoneel en die zeiden dat we ze gelijk moesten behandelen.
De honden en katten gelijk behandelen?
Toen we het daadwerkelijk begonnen te maken, verschilden honden en katten compleet van elkaar, ook al lopen ze allebei op vier poten, en ik begon te denken dat we iets compleet anders moesten maken.
Katten waren lastiger dan je verwacht had.
Precies. Het zijn fantastische dieren!