1. Een 23 jaar oude relatie
(Opmerking: dit interview werd op 26 augustus 2010 voor het eerst gepubliceerd)
Ik vraag me af of mensen die de foto boven aan deze pagina zien denken, 'Wat is dat in hemelsnaam voor gezelschap?' Ik wordt dit keer vergezeld door Sakamoto en Sakaguchi, twee mensen die op een eigenaardige manier met elkaar zijn verbonden en die toevalligerwijs allebei op het punt staan de ontwikkeling van een spel voor Wii af te ronden. Sakamoto, Sakaguchi en ik zijn allemaal van dezelfde generatie, dus vandaag voeren we een gesprek onder leeftijdsgenoten. (lacht) Hoewel ik geen idee heb hoe dit interview zal verlopen, wil ik jullie bedanken voor jullie komst.
Hartelijk dank.
Ik denk dat de meeste mensen dit niet weten, maar jullie hebben elkaar meer dan twintig jaar geleden leren kennen, terwijl jullie aan een bepaald spel werkten, is het niet? Ik wil dit gesprek maar meteen beginnen met dat spel, dus kun je daar wat over vertellen, Sakamoto?
Ja. Het was een avonturenspel met de naam Nakayama Miho no Tokimeki High School1, en het werd gespeeld per telefoon... 1Nakayama Miho no Tokimeki High School was een avonturenspel waarin je commando's gaf. Het spel werd in Japan in december 1987 uitgebracht voor het Famicom Computer Disk System.(Een medewerker plaatst het spel en een folder over het spel op tafel)
O, wauw! Dit is fantastisch!
(lacht)
Dit voert me terug...
Ja, dit is nostalgisch.
Mag ik deze hebben?
(lachen)
Het was een spel waarin de speler tijdens het spel telefoneerde, niet waar?
Ja, dat klopt. Het was een avonturenspel, gebaseerd op tekst. In het verhaal bezoekt de spelfiguur van de speler dezelfde school als Miho Nakayama – Miho Nakayama was een beroemdheid, maar ze verborg haar ware identiteit... (lacht) De speler leert haar kennen en ze worden dikke vrienden, etc. Over zo'n soort spel hebben we het hier.
In welke hoedanigheid werkte je in die tijd aan het project, Sakamoto?
Om te beginnen zei Square2, 'We willen een avonturenspel maken waarin gebruik wordt gemaakt van de telefoon.' Er werd niet bij verteld dat Miho Nakayama in het spel zou verschijnen. Ze wilden alleen de telefoon gebruiken, als onderdeel van het spel. Ik werd toevallig gevraagd bij die bespreking aanwezig te zijn, en ik luisterde naar de discussie. 2Square heet tegenwoordig Square Enix. Afgezien van Nakayama Miho no Tokimeki High School, hebben ze met Nintendo gewerkt aan de ontwikkeling van titels als Super Mario RPG: Legend of the Seven Stars, dat in Japan in 1996 werd uitgebracht voor de Super Nintendo. In Europa werd het in 2008 voor het eerst uitgebracht, voor de Virtual Console op Wii.
Hoelang werkte je in die tijd al voor het bedrijf, Sakamoto?
Misschien... zeven jaar of zo?
In welk jaar werd dit spel uitgebracht? (leest de folder) 1987. Dus je werkte ongeveer vijf jaar voor het bedrijf.
Mijn vijfde jaar... Dat is waar.
Jij en ik gingen in 1982 allebei voor het eerst aan het werk, Sakamoto-san. En jij begon in 1983, toch, Sakaguchi?
Ja, dat klopt.
Dus deze software werd 23 jaar geleden gemaakt.
Is het alweer zolang geleden?
Ik begon me in die tijd te interesseren voor avonturenspellen, dus ik zei opgewonden tegen mijn baas, 'Dit ziet er leuk uit, ik wil hem graag maken.' Ik vertelde hem dat als we het spel zouden maken, we geen personage moesten creëren, maar een beroemdheid moesten gebruiken. En dat we er een soort evenement of festival van moesten maken.
Was je geïnteresseerd in beroemdheden, Sakamoto?
O, nee... Ik was er niet specifiek in geïnteresseerd. (lacht) Ik dacht wel dat een beetje glamour meer aandacht zou trekken, dus ik stelde ze voor, 'Wat als we er zoiets van zouden maken?'
Wanneer ontmoette je Sakaguchi voor het eerst?
Dat was enige tijd na het begin van de ontwikkeling.
Ja, dat klopt. Er was besloten dat we Nintendo zouden bezoeken als we de laatste fase van de ontwikkeling hadden bereikt. Hoelang was ik die keer in Kyoto?
Je was er redelijk lang, was het niet?
Ik geloof dat ik gedurende twee weken uit een koffer heb geleefd. Ik verbleef in die tijd in dat hotel voor het station van Kyoto.
Ah! Ik heb daar vaak overnacht, maar dat is alweer even geleden. (lacht) Elke keer dat we een softwaretitel afrondden, ging ik naar Kyoto. Sakamoto verzorgde overigens de pixelart toen we Balloon Fight3 maakten. 3Balloon Fight was een actiespel dat in 1984 in de Japanse speelhallen verscheen. In 1985 werd het in Japan uitgebracht voor de NES.
O, is dat zo?
Ik ontmoette hem als ik gecorrigeerde afbeeldingen ophaalde.
Ik verbleef in eerste instantie in een ander hotel, een Ryokan (Japans hotel). Omdat we geen hotel konden vinden, werden we gewezen op een super-de-luxe Ryokan. Ik was dolgelukkig en dacht, 'verblijven we hier in het vervolg?' Maar de volgende dag verhuisden we naar dat hotel voor het station... Het was een enorme stap terug! (lacht)
Ha ha! (lacht)
Terwijl wij werkten aan het Tokimeki High School-project, was Sakaguchi bezig met de ontwikkeling van Final Fantasy4. 4Final Fantasy was een RPG voor de NES, die in Japan in 1987 werd uitgebracht. Het was het eerste deel van de serie.
Dus dit was in de tijd van Final Fantasy?
Dat klopt. Tokimeki High School werd door een ander team gemaakt, maar omdat ik in die tijd niets te doen had, werd ik er uiteindelijk ook bij betrokken.
Wat waren je eerste indrukken, toen je Sakamoto ontmoette? Hij is iemand die nogal eens van uiterlijk verandert. Zag hij er anders uit in die tijd? (lacht)
Nee, volgens mij droeg hij zijn haar in die tijd net zo, toch?
Ik weet het eerlijk gezegd niet meer. O, wacht... je hebt gelijk. Het zag er inderdaad net zo uit. (lacht)
(lachen)
De eerst keer dat ik Sakamoto zag, geloofde ik niet dat hij voor Nintendo werkte. Ik dacht, 'wie is die gast?' (lacht)
'Waarom draagt hij een Nintendo-uniform?' Zoiets?
Ja. We leenden een kamer van Nintendo en moesten het spel daar afmaken. We waren nerveus en voelden ons niet op ons gemak. Hij kwam binnenlopen op een manier van, 'Hé mannen, hoe gaat het?' (lacht) Toen ik met hem in gesprek raakte, was hij erg relaxed. Ik kon het goed met hem vinden, Ik dacht, 'Hè? Sinds wanneer zijn wij zulke goede vrienden?'
Ik ben van nature een beetje te vriendelijk. (lacht)
(lachen)
Dus Sakaguchi, begon je mee te werken aan het Tokimeki High School-project, nadat je klaar was met Final Fantasy?
Ja. Verschillende mensen uit het team werden aan het project toegevoegd, voor een maand of drie, geloof ik. Aan het eind van de rit gingen tien mensen naar Kyoto en verbleven daar twee weken in een hotel. Op de een of andere manier wisten we het project af te ronden. We waren opgelucht dat het erop zat en gingen gezamenlijk wat drinken. Maar terwijl we daar zaten, belde iemand het café en zei, 'De motorfiets aan het eind van het spel vliegt door de lucht.'
Een motorfiets vloog door de lucht? (lacht)
O, ja! Hij vloog, dat is waar! (lacht)
Toen we dat bericht kregen, dachten we dat het onmogelijk was dat het spel een bug had die er zo goed uitzag. We dachten dat iemand het zo had gemaakt. We gingen terug naar kantoor en inderdaad... hij vloog door de lucht.
Ha ha! (lacht)
Ik had het team al bedankt en gedag gezegd, maar toen ik het eindbeeld bekeek, vloog er inderdaad een motor door de lucht. Het zag er zo goed uit, dat ik me afvroeg of het expres was gedaan. (lacht)
Het klinkt als de perfecte bug! (lacht)
Het was echt een pracht van een bug. (lacht) Ik kan het me nog goed herinneren.